سن جشنواره بالا رفت اما بزرگ نشد

مسعود میر /روزنامه‌نگار

سی‌ویکمین دوره از جشنواره‌ای به روزهای پایانی‌اش نزدیک می‌شود که گویی در طول سال‌هایی که با عنوان کودک و نوجوان برگزار شده با سرعتی عجیب در مسیر کهنسالی قدم برداشته است.
اصلا این یادداشت را با این آغاز تصور کنید: دوره اول با دوره سی‌ویکم چه فرقی دارد؟ جوابش را خیلی مختصر اگر بخواهید بدانید همین بس که هنوز در جشنواره دعوت از مهمانان و اسکان آنها و برنامه‌ریزی برای یک رفتار منسجم تیمی، بحران اول است. هنوز باید ذهن را با مدیریت عجیب مدیران تنظیم کرد و اصلا به ‌خود اجازه نداد که درباره مسائلی فکر کرد که منجر به ارتقای کیفی می‌شود.
هنوز می‌توان راجع به دلایل انتخاب فیلم‌های جشنواره ساعت‌ها بحث کرد و چابک‌نبودن گروه‌های اجرایی و روابط عمومی را بعد از این همه سال تجربه‌اندوزی با حیرت نگریست.
راه دور نروید و فکر انتقاد از مدیران برگزاری جشنواره را هم فعلا بی‌خیال شوید و سعی کنید روی این سؤال تمرکز کنید که سی‌ویک دوره برگزاری جشنواره فیلم کودک و نوجوان چرا در محل برگزاری و تاریخ آن تا‌کنون اینقدر دستخوش تغییر بوده است؟
فکر کنید که چرا هنوز مشخص نیست این جشنواره برای کودکان و نوجوانان است یا بزرگسالانی که فیلم‌هایی با محوریت کودکان را تماشا می‌کنند؟
اصلا بد نیست فکر کنیم که چه تعداد از فیلم‌های ادوار مختلف جشنواره در این سال‌ها رنگ اکران به‌خود دیده‌اند؟
جشنواره فیلم کودک و نوجوان هنوز در دوره اول است با این تفاوت که همدلی‌ها برای ارتقای سطح جشنواره کمتر شده است. امثال ورنر هرتسوگ که روزگاری با افتخار مهمان این جشنواره بودند دیگر سراغی از آن نمی‌گیرند و البته زاینده‌رود هم شده مرده‌رود...
شاید برای رسیدن به جواب همه دغدغه‌ها بد نباشد جمله مهمانی را آویزه گوش کرد که اهل مصاحبه نیست و کمتر به دغدغه‌های رسانه‌ای بها داده است. ثریا قاسمی درباره این گلایه‌مندی‌ها به همشهری می‌گوید: ما در این جشنواره پیشرفت نکردیم، درست همانند خیلی مسائل دیگر و دلیلش چیزی نیست جز بزنگاه زیانبار مدیران و البته سیاست.
وقتی یک رویداد فرهنگی مانند جشنواره فیلم کودک هم از گزند بعضی بی‌مدیریتی‌ها و البته سایه سنگین سیاست بر همه امور جاری و ساری ایرانیان در امان نمی‌ماند چرا توقع داریم پیشرفتی ملموس داشته باشیم؟
قاسمی با همان لبخند مهربان همیشگی بر لب ادامه می‌دهد: از مدیران بپرسید، آنها هستند که باید پاسخگو باشند.