سیاست شماره‌زدایی

همه می‌دانند که رابطه بین کریستیانو رونالدو با فلورنتینو پرس اصلا خوب نیست. کریستیانو از وقتی به یوونتوس رفته، همواره در مصاحبه‌هایش اعلام کرده که از انتخابش و حضور در تورین خوشحال است. حتی پسرش، جونیور هم که به‌خاطر از دست دادن دوستانش در مادرید و عوض شدن مدرسه و شهرش ناراحت بود اکنون بعد از ورود به تیم زیر 9سال یوونتوس خوشحال است. رونالدو وقتی فهمید قرار نیست جایزه بهترین بازیکن سال یوفا و لیگ قهرمانان را به او دهند از حضور در موناکو و مراسم یوفا خودداری کرد اما غیبت او یک دلیل دیگر هم داشت؛ ترس از رویارویی با رئیس باشگاه رئال مادرید. رونالدو حتی حاضر نشد در مراسم تودیعی که باشگاه می‌خواست برایش ترتیب دهد و طبیعتا از طریق فروش بلیت و اسپانسر پولی به جیب بزند، شرکت کند. او حتی مراسم معارفه در تورین را هم لغو و تنها به حضور در یک جمع رسانه‌ای در یک رستوران بسنده کرد. حالا برای پرس و آدم‌های او زمان انتقام و مقابله به‌مثل فرا رسیده است. چند وقتی است که بازیکنان تیم ضمن تمجید از شماره هفت سابق تیم‌شان در مصاحبه‌ها ابراز می‌کنند که دوران رونالدو سپری شده و تیم باید به بازی بدون او عادت کند. همگی هم از گرت بیل تعریف و تمجید می‌کنند و او را رهبر جدید خط حمله می‌دانند. سرخیو راموس هم به‌عنوان رهبر اصلی و کاپیتان تیم همه چیز را تحت کنترل دارد. او حتی در مراسم یوفا متلکی هم به رونالدو انداخت و این حرف را زد که بین بازیکنان اتحاد و دوستی وجود دارد و آنها مثل یک خانواده هستند. او حتی مودریچ را روی صحنه بوسید و گفت که حالا نوبت توپ طلای مودریچ است و این یعنی خودش به‌عنوان کاپیتان تیم‌ملی اسپانیا به رونالدو رای نخواهد داد. 
به‌نظر می‌رسد باشگاه شماره هفت اسطوره پرتغالی و بهترین گلزن تاریخ باشگاه را هم کم‌ارزش کرده است. درحالی که شنیده می‌شد پیراهن رونالدو در این فصل به کسی داده نمی‌شود و بعدها شایعه شد قرار است آسنسیو، پدیده محبوب سانتیاگو برنابئو وارث این پیراهن شود، باشگاه در اقدامی عجیب این پیراهن را به مهاجم ذخیره خود داد تا نشان دهد واقعا رونالدو برای‌آنها تمام شده است. ماریانو دیاز، مهاجم فصل قبل لیون که محصور آکادمی رئال مادرید است برای نیمکت‌نشینی بنزما دوباره با مبلغ 20میلیون یورو خریداری و بازگردانده شده است. اهدای شماره هفت به این بازیکن پیامی خاص از سوی باشگاه به کریستیانو بود که این روزها با رئال مادرید در حالت قهر و شکرآب به‌سر می‌برد. در فوتبال خودمان هم از این دست سیاسی‌بازی‌ها دیده شده. به‌طور مثال علی دایی که همیشه با علی کریمی مشکل داشت، در زمان سرمربیگری در پرسپولیس پیراهن شماره هشت افسانه‌ای را که امضای اسطوره‌هایی مثل مجتبی محرمی، ناصر محمدخانی و علی کریمی بود به یک بازیکن خارجی بی‌کیفیت به نام سپانوویچ داد. خارجی بودن سپانوویچ نوعی مصونیت برای دایی بود. شاید اگر این پیراهن به یک بازیکن مطرح داده می‌شد صدای هواداران پرسپولیس و طرفداران سرسخت علی کریمی بیشتر درمی‌آمد. در استقلال هم رویه مشابهی در رفتار با پیراهن خاص فرهاد مجیدی در پیش گرفته شد. مجیدی برعکس کریمی خیلی روی پیراهنش حساس بود و وقتی اولین‌بار قرار شد پیراهن شماره هفت استقلال به کرار جاسم داده شود او شدیدا موضع گرفت و باشگاه را وادار به عقب‌نشینی از تصمیمش کرد. بعدها منصوریان در دو نوبت این شماره را به بازیکنان تازه‌واردی مثل بختیار رحمانی و حسن بیت‌سعید داد که هر دو با این شماره ناموفق بودند و البته فرهاد مجیدی هم اعتراضاتی نسبت به این موضوع داشت. حتی منصوریان اعلام کرد که مجیدی قرار است با حضور در تمرینات پیش‌فصل استقلال خودش شخصا این پیراهن را به بختیار دهد که فرهاد تکذیب کرد. 
نکته جالب اینکه در مراسم معارفه ماریانو دیاز در مادرید، هواداران معترض به سیاست باشگاه در نقل‌وانتقالات پلاکاردی در دست داشتند که روی آن نوشته بود: «یا نیمار یا امباپه» آنها به خریدهای این فصل و جدایی رونالدو انتقاد دارند. ماریانو درباره شماره هفت گفت: «شماره مهم نیست، 7خالی بود و بسیار هیجان زده‌ام که به من رسیده.»