ویژگی فیبرهای خوراکی

صدف کوهکن/ متخصص تغذیه
فیبرهای خوراکی به 2 دسته قابل‌حل و غیرقابل حل تقسیم می‌شوند. فیبرهای قابل‌حل در جو، حبوبات، عدس، سیب، مرکبات، هویج، جوانه‌ها، آووکادو، سیب‌زمینی شیرین، گلابی و بروکلی وجود دارد. فیبر‌های قابل‌حل، آب جذب می‌کنند، ژله‌ای می‌شوند، هضم را آهسته می‌کنند، سرعت ورود قند به خون را کنترل می‌کنند و به پایین آوردن کلسترول کمک می‌کنند. براساس داده‌هایی که وزارت بهداشت آمریکا منتشر کرده است، مصرف 5 تا 15 گرم فیبر محلول در رژیم غذایی روزانه می‌تواند باعث کاهش LDL یا کلسترول بد شود و روی سلامت قلب تأثیر‌گذار باشد. فیبرهای غیرقابل حل که در غلات سبوس‌دار، برنج قهوه‌ای، دانه‌ها، تخم کتان، کرفس، کاهو و سبزی‌ها وجود دارند، پروسه هضم را تسهیل می‌کنند.