همبستگی و اتحاد ملی

علی‌اکبر قاضی‌زاده/ مدرس روزنامه‌نگاری
وقتی به جامعه خودمان و روابط موجود در آن نگاه می‌کنم از گسستی که بین آدم‌ها به وجود آمده است، رنج می‌برم. فکر می‌کنم می‌شد از ایجاد این گسست جلوگیری کرد. چیزی که در این میان مهم است اینکه انتخابی درست بین منافع شخصی و گروهی داشته باشیم. قطعا با نگاهی فراگیر و آینده‌نگر عواید و منافع عامه قابل قیاس با سود فردی نیست؛ چیزی که بسیاری از ما به آن واقف نیستیم و آن را باور نداریم.

منفعت جمع، بهتر شدن فضای زندگی، امنیت و احساس رفاه را به همراه دارد، در حالی که سود شخصی و فردی چنین نیست.

ای کاش این واقعیت به باور همه ما تبدیل شود. جداً تأسف می‌خورم وقتی می‌بینم یکی از هموطنانم کاری می‌کند که زیان جامعه را در پی دارد و این کار تنها با این توجیه از او سر می‌زند که تصور می‌کند فلان کار برایش سود و منفعت در پی دارد. اگر چنین علاقه‌ای در همه ما از بین برود و آگاهانه و باورمندانه در پی منافع جمعی باشیم، گسستی که در بخش‌هایی از جامعه دیده می‌شود، وجود نخواهد داشت.

 با از میان برداشته شدن این گسست اتحاد ملی تقویت می‌شود و تقویت این اتحاد قدرت ملی و اقتدار بین‌المللی را با خود به همراه دارد؛ یعنی اینکه بدانیم هر قدرتی خارج از مرزهای ما از قدرتی که همبستگی ملی ایجاد می‌کند کمتر است. قدرت‌های خارجی هیچ‌گاه به درد ملت ما نخورده‌اند و این درس روشنی است که تاریخ دور و معاصر ما مؤید آن است؛ درسی که اگر آن را بیاموزیم خواهیم دانست ایرانی همواره قادر است با همدلی و هم‌آوایی بر مشکلات هر چند به ظاهر بزرگ فائق آید.