آزادی قاتلی که در زندان خیّر شد

الهه فراهانی | روزنامه‌نگار

کارهای خیر قاتل جوان که در آستانه قصاص بود، نتیجه داد و او به شرط آزاد کردن چند زندانی در آستانه روز پدر بخشیده و از زندان آزاد شد.‌به گزارش همشهری، غروب یکی از روزهای شهریور 94، تماس‌های مردمی با پلیس از وقوع نزاعی در یکی از پارک‌های واقع در حاشیه تهران خبر داد؛ نزاعی که پایانش قتل پسری جوان بود. مأموران با حضور در محل با جسد پسری حدودا ۲۵ ساله روی چمن‌های پارک روبه‌رو شدند. آثار ضربات چاقو روی بدنش مشاهده می‌شد و قاتل که مرد جوانی به نام هومن بود توسط مردم دستگیر شده بود.‌هومن در تحقیقات اولیه گفت: ما روی نیمکت نشسته بودیم. مقتول و دوستانش والیبال بازی می‌کردند. توپ مدام به سمت ما می‌آمد. چندبار تذکر دادیم اما توجهی نکردند. عصبی شدم. چاقویی همراهم بود، توپ را پاره کردم و بعد درگیری شروع شد و ناخواسته یک ضربه به مقتول زدم. 

 قاتل، زندانی آزاد کرد 
با تکمیل تحقیقات، بازسازی صحنه جنایت انجام و پرونده با کیفرخواست قتل عمد به دادگاه کیفری ارسال و به خواسته مادر مقتول، حکم قصاص هومن صادر و در دیوان‌عالی کشور تأیید شد. او به بند محکومان به مرگ منتقل شد؛ جایی که هر طلوع خورشید می‌توانست آخرین طلوع برای وی باشد. خانواده‌اش بارها تلاش کردند دل مادر مقتول را نرم کنند. جلسات صلح و سازش برگزار شد اما مادر مقتول اصرار بر قصاص قاتل پسرش داشت. از سوی دیگر در این سال‌ها، جوان محکوم به قصاص تغییر کرد؛ نه برای فرار از مرگ، که برای سبک‌تر کردن بار گناهی که روی شانه‌هایش سنگینی می‌کرد. هومن  دارایی‌هایش، ارثیه‌ای که از پدرش به او رسیده بود و حتی طلاهایی را که پس انداز کرده بود، فروخت و پولش را صرف آزادی زندانیان جرائم مالی کرد؛ زندانیانی که فقط به‌خاطر ناتوانی در پرداخت بدهی سال‌ها پشت میله‌ها مانده بودند. خبر این کارها کم‌کم به گوش مادر مقتول رسید. اما قلب مادری که فرزندش را با ضربه چاقو از دست داده بود هنوز آماده بخشش نبود. 

اتفاقی که همه‌چیز را تغییر داد
چند روز مانده به اجرای حکم هنوز کسی نمی‌دانست سرنوشت هومن چه خواهد شد. مادر مقتول شنیده بود که قاتل پسرش تغییر کرده و کار خیر انجام می‌دهد. در آستانه تولد حضرت علی(ع) و روز پدر، مادر مقتول تصمیم گرفت قاتل تنها پسرش را ببخشد. او گفت: چند روز قبل از اجرای حکم خواب عجیبی دیدم. در خواب دیدم در حرم حضرت علی(ع) هستم. پسرم کنارم ایستاده بود. او به هومن قاتلش اشاره کرد که فرصت زندگی را از او نگیرم. با گریه و تپش قلب از خواب پریدم. صدای پسرم هنوز در گوشم می‌پیچید. همان روز تصمیم گرفتم قاتلش را به حرمت حضرت علی(ع) ببخشم.

مکث
شرط شیرین مادر مقتول 
مادر مقتول برای گذشت از قصاص قاتل پسرش بعد از 10سال شرطی تعیین کرد. او گفت: دیه پسرم باید خرج پدرانی شود که به‌دلیل معلولیت از کارافتاده شده‌اند؛ مردانی که ستون خانواده‌اند اما توانایی تامین هزینه‌های زندگی‌شان را ندارند. این شرط از سوی قاتل پذیرفته و حکم توقف اجرای قصاص صادر شد و هومن از مرگ رهایی یافت اما ماجرا به همین‌جا ختم نشد. هومن نه‌تنها به این شرط عمل کرد، بلکه تصمیم گرفت خوابی را که مادر مقتول دیده بود به واقعیت تبدیل کند؛ او چند روز پیش از زندان آزاد شد  و تصمیم گرفت همراه مادر مقتول راهی نجف شود و خواب او را تعبیر کند.  زیارتی به نیابت از مقتول و پایانی غیرمنتظره برای پرونده‌ای که می‌توانست با طناب دار بسته شود اما با بخشش گره خورد.