گزارش2
پاسخ به خوشخدمتی
اردن با وجود رهگیری موشکها و پهپادهای ایرانی، از سهمیه سالانه آب مقررشده در توافق صلح با اسرائیل محروم شده است
نتانیاهو که روزگاری میخواست آب فراوان به ایران بیاورد و ایرانیان را از خشکسالی نجات بدهد، حالا خبر رسیده در تحویل آب به حکومت اردن هم رذالت به خرج داده و نمیخواهد طبق توافق صلح با خاندان هاشمی عمل کند. این سؤال مطرح است که چرا حتی «امّان» هم از شر سیاستهای قلدرمآبانه رژیم صهیونیستی در امان نیست؟ «فرزندان کورش کبیر آب ندارید، قیام کنید»؛ این جمله مربوط به نخستوزیر رژیم صهیونیستی است که 21مرداد امسال، طی یک پیام تصویری خطاب به مردم ایران ابراز شد. نتانیاهو که در همراهساختن مردم با تجاوز خود در جریان تجاوز 12روزه ناکام مانده بود، پس از جنگ کوشید با بهانه قراردادن مسئله آب، کشور را دچار اغتشاش کند. او در بخش دیگری از گفتههایش مدعی شد که «اسرائیل دقیقا میداند چه باید کرد تا ایران نیز آب فراوان داشته باشد».
1. شمشیر داموکلس آب بر سر خاندان هاشمی
رسانههای صهیونیستی افشا کردند که رژیم صهیونیستی قصد دارد سهمیه سالانه آب اردن را در سالجاری تحویل ندهد.
این سهمیه، مطابق توافق «وادی عربه» حدود ۵۰میلیون مترمکعب در سال تعیین شده بود.
این اقدام در شرایطی صورت میگیرد که خشکسالی گسترده غرب آسیا ادامه دارد و نیاز آبی اردن در بالاترین سطح قرار گرفته است.
پیام اصلی این اقدام: آب به ابزار فشار مستقیم بر خاندان هاشمی تبدیل شده است.
۲. به رسمیت شناختن اسرائیل در برابر آب و تجارت
در سال۱۹۹۴ رژیم صهیونیستی و اردن «توافق وادی عربه» را امضا کردند.
در این توافق:
پادشاهی هاشمی اردن رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخت.
در مقابل، رژیم متعهد شد سالانه ۵۰میلیون مترمکعب آب به اردن بدهد.
این امتیاز با روابط تجاری با آمریکا و غرب تکمیل شد.
منابعی که سهمیه آب اردن از آن تأمین میشد:
رودخانههای اردن و یرموک
سفرههای زیرزمینی وادی عربه
دریاچه طبریا از طریق کانال ملک عبدالله
۳. یک وعده بیسرانجام
5سال پیش، رژیم صهیونیستی اعلام کرد که میزان آب را از ۵۰ به ۱۰۰میلیون مترمکعب افزایش میدهد.
اما این وعده در عمل همواره با «اما و اگر» همراه بود و رژیم با بهرهگیری از نیاز آبی اردن، امان را در فشار دائمی نگه داشت.
اردن در واکنش به این رفتارها، 2سال پیش حتی پیشنهاد «برق در برابر آب» را ارائه کرد که با مخالفت کامل رژیم روبهرو شد.
این الگو از ابتدا روشن بود: آب برای تلآویو صرفاً ابزار سلطه و امتیازگیری است، نه تعهد حقوقی
۴. آب؛ ستون راهبردی در دکترین امنیت ملی اسرائیل
نقض توافق توسط رژیم صهیونیستی یکبار دیگر نشان داد:
این رژیم به هیچ توافق منطقهای پایبند نیست.
هیچ تفاوتی میان کشورهای سازشکار و مقاومت وجود ندارد؛ همه ابزارند.
فشار آبی اخیر بر اردن، نشاندهنده میل رژیم به تسلط بر منابع آبی کل غرب آسیاست.
روندهای میدانی این هدف را ثابت میکند:
نفوذ عمیقتر اسرائیل در جنوب سوریه برای تصرف زمین و ایمنسازی چشمهها
تلاش برای تثبیت حضور در مناطق آبی مهم، نه صرفا اهداف نظامی
۵. لیتانی؛ رؤیای دیرینه تلآویو برای هژمونی آبی
فشار بر حزبالله برای عقبنشینی پشت رود لیتانی در همین چارچوب قابل فهم است.
رودخانه لیتانی:
بزرگترین رود لبنان
طول: ۱۷۰کیلومتر
آبدهی سالانه: حدود ۷۵۰میلیون مترمکعب
دیوید بنگوریون جملهای کلیدی درباره لیتانی دارد:
«آرزوی من این است که مرز شمالی اسرائیل تا رود لیتانی گسترش یابد.»
تجاوز نظامی ۱۹۸۲ به لبنان نیز با همین هدف صورت گرفت:
صهیونیستها رود الوزانی را تصرف کردند.
آب ۱۲روستای لبنانی را به سمت شهرکهای خود منحرف کردند.
اما در نهایت در سال۲۰۰۰ مجبور به عقبنشینی از جنوب لبنان شدند.
۶.جایزه اسرائیل قطع سهمیه آب
قطع سهمیه آب اردن در سالجاری در حالی رخ میدهد که اردن در جنگ ۱۲روزه نقش حمایتی از رژیم داشت.
این کشور همچنین بخشی از موشکها و پهپادهای شلیکشده از عراق و یمن به سمت اراضی اشغالی را رهگیری کرده بود.
اما پاسخ تلآویو به تمام این همکاریها:
فشار حتی بر متحدان
در همینه زمینه :
