تهران‌گردی با شاعر سینمای ایران!

سید سروش طباطبایی پور | روزنامه‌نگار

او را شاعر سینمای ایران می‌دانند؛ چرا که  فیلم‌های او سرشار از دیالوگ‌های شاعرانه، نثر‌های آهنگین و تصویرسازی‌های لطیف و خیال‌‌انگیز است. علی حاتمی در فیلم‌هایش به فرهنگ ایرانی وفادار بود؛ از معماری و لباس گرفته تا موسیقی و آداب اجتماعی. او سینما را ابزاری برای حفظ و بازآفرینی هویت ایرانی می‌دانست. نگاه او به تاریخ، نگاهی شاعرانه و انسانی بود، نه صرفا نگاهی مستند یا سیاسی. حاتمی در جایی متولد شد شبیه همان جایی که رضا خوشنویس در هزاردستان به مفتش آدرس می‌داد؛ خیابان شاپور، خیابان مختاری، کوچه اردیبهشت. به زبان ساده اگر با فیلم‌های او همراه شوی، یک دل سیر تهرانگردی خواهی کرد. آینه‌کاری‌های کاخ گلستان و نیاوران، فضای مدرسه دارالفنون، کوچه‌پس‌کوچه‌های بازار شاپور و بازار بزرگ، زورخانه‌ها و خانه‌های قدیمی تهران و حتی کوهستان امامزاده داوود، همه و همه یک دوره تهران‌گردی رایگان است که با تماشای فیلم‌های حاتمی نصیب ما می‌شود. 
در‌سالروز درگذشت او سری به برخی سریال‌ها و فیلم‌های او می‌زنیم که لوکیشن‌های بیشتر آنها تهران قدیم را به ما نشان می‌دهند.‌