عمومحمد و کلبه آبی متحرکش
او را عمومحمد صدا میزنند. او در گوشه خلوتی در هر خیابانی که بخواهد زندگی میکند؛گاهی پایین شهر، گاهی مرکز و گاهی هم بالای شهر! اما بیشتر میتوانی او را حوالی پارک نیاوران پیدا کنی با همان کلبه آبی متحرک چوبیاش! کلبهای که به عمومحمد یا کلبه مروارید مشهور شده. 5سالی طول کشید تا آن را تکمیل کند. او در گذشتههای دور، درشکهساز بود و وقتی در تهران دیگر از درشکه خبری نبود، دوزنده شد؛ آن هم تودوزی خودروها. همین هنرش هم او را برای ساخت چنین خانه متحرکی تشویق کرد؛ یعنی با تجربه درشکهسازی، همت کرد که کلبهای چوبی هم برای خودش دست و پا کند. محمد شافعی متولد سال 1327 است و بهخاطر فرار از فضای بسته آپارتمانی و البته فرار از فشار زندگی و دوری از بیماریهای روحی، تصمیم گرفت رویای 50سالهاش را به واقعیت تبدیل کند و خودروی وانتنیسان آبیاش را تبدیل به خانهای چوبین کرد؛ کلبهای که هم تهرانیها را حیرتزده کرده و هم هر وقت با آن سفر میرود، تعجب دیگر مردمان شهرهای ایران را هم برانگیخته است. او البته عاشق طبیعت و گردشگری است و بعد از خرید یک نیسان آبی، تقویت کمکفنرها و زیرسازی خودرو، کلبه چوبیاش را ساخت که 5سال برای آن زحمت کشید تا بتواند تمام امکانات یک کلبه چوبی را روی آن فراهم کند. او نخستین سفرش را از مشهد آغاز کرد و سفرها یکی پس از دیگری ادامه یافت. کلبهاش مشتریهای پر و پاقرصی هم داشته، اما او به این کار راضی نمیشود و میگوید: «نیازی به پول برای خرید خانه ندارم؛ کلبهام را ساختهام تا از فضای خستهکننده آپارتمانها دور بمانم و ایران سرافراز را بگردم و بههیچعنوان کلبهام را رهن و اجاره نمیدهم.»
عمومحمد وصیت کرده کلبه آرزوهایش را بعد از مرگش خراب نکنند و حداقل آن را برای دوستی با طبیعت نگه دارند.