از «شریف» تا جهاد

علی فهیم‌دانش؛ دیپلمات

یک هفته از عروج سردار علیرضا افشار گذشته است؛ چهره‌ای انقلابی و خادم که سال‌ها هدف حملات روانی دشمنان بود. او که دانشجوی مکانیک دانشگاه صنعتی شریف بود، با لبیک به امام خمینی(ره) در صف نخست مبارزه با رژیم پهلوی قرار گرفت و بارها توسط ساواک بازداشت و شکنجه شد. پس از پیروزی انقلاب، او مبارزه با دشمن را در خدمت به مردم دید و با تأسیس جهاد سازندگی، سنگر جهاد را برگزید و تا پایان عمر با زیست جهادی زیست.
سردار افشار، چه در دوران دفاع‌مقدس و چه پس از آن، عمر خود را در خدمت به انقلاب و مردم سپری کرد و در عرصه‌های دفاعی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی منشأ خدمات ماندگار بود. او شخصیتی مردمی، متواضع، ولایتمدار و مخلص بود که عشق به مردم و دلسوزی برای آنان را محور همه فعالیت‌هایش قرار داد. اخلاص، ساده‌زیستی، پاکدستی و بی‌اعتنایی به دنیا از ویژگی‌های بارز او بود. در تمام عمرش مالک خانه شخصی نشد و همواره در کمک به نیازمندان و وقف دارایی‌های خود پیشقدم بود.
سردار افشار در مسئولیت‌های گوناگون، از جهاد سازندگی و سپاه پاسداران تا دانشگاه امام حسین(ع)، معاونت‌های نیروی انسانی و فرهنگی ستادکل نیروهای مسلح، بنیاد حفظ آثار دفاع‌مقدس، وزارت کشور، شورای اجتماعی کشور و دانشگاه عالی دفاع ملی نمونه‌ای از مدیریت اسلامی، اخلاص و جهاد بود و در همه این عرصه‌ها با روحیه انقلابی و ولایی تربیت نسل‌های مؤمن و مدیران انقلابی را وجهه همت خود قرار داد. او از پایه‌گذاران جریان کادرسازی انقلابی در نهادهایی چون جهاد سازندگی، بسیج و دانشگاه امام حسین(ع) بود؛ نهادهایی که مدیران بسیاری از جمهوری اسلامی از دل آنها برخاستند.
روحیه عارفانه، عاشقانه و خالصانه‌اش در کنار دلسوزی و محبت، او را به «سردار علم و عمل» بدل کرده بود؛ نمادی از مدیر تراز انقلاب اسلامی که هم در میدان عمل می‌درخشید و هم در اخلاق و معنویت. او سخت‌کوشی را تا واپسین لحظه زندگی ادامه داد و رضایت رهبرانقلاب را بزرگ‌ترین پاداش خود می‌دانست.
سردار افشار در همه مسئولیت‌ها نمونه‌ای از فداکاری، مردمی‌بودن و تعهد به اسلام و انقلاب بود؛ ویژگی‌هایی که احترام همه پیشکسوتان دفاع‌مقدس را برایش به همراه داشت. زندگی‌اش مصداق حدیث نبوی «قلیل المؤونه و کثیر المعونه» بود؛ کم بهره می‌گرفت و بسیار بهره می‌داد.
درگذشت او موجی از اندوه و تجلیل در پی داشت؛ پیام‌های تسلیت رهبرانقلاب، سران قوا و حضور گسترده مردم در مراسم تشییع و یادبود، نشان از جایگاه ملی و مردمی این سردار ولایت دارد. او عمر خویش را در مسیر پاسداری از آرمان‌های انقلاب و رضایت امامین انقلاب سپری کرد و پاداش مجاهدت خود را در جوار شهیدان خواهد یافت.
سخن پایانی او در آخرین حضور عمومی‌اش در ۲۶شهریور۱۴۰۴ عصاره عمر پربرکتش بود:
«نباید ناامید شد. باید ایستاد و ادامه داد.»