فهیمه طباطبایی | روزنامهنگار
دقت کردهاید که دیگر صندوق پیامک گوشی تلفن همراهمان جای امن و معتبری برای ارتباط با دیگران نیست و دیگر پیامکهایی را که در طول روز برایمان میآید اصلا نگاه نمیکنیم مگر اینکه منتظر خبر کسی باشیم؟ آنقدر که از صبح زود تا نیمهشب پر میشود از پیامکهای تبلیغاتی و کلاهبرداری.
در آخرین نمونه همین دیروز رئیس پلیس فتای تهران بزرگ اعلام کرد که پیامک مربوط به قطع فوری برق جعلی است و آن را باز نکنید. او گفته بود که «در ۴۸ساعت گذشته پیامکی درخصوص قطع فوری برق برای شما ارسال میشود که از سوی کلاهبرداران است. این پیام حاوی لینک پرداخت آنی قبض برق است که در واقع لینک آلوده است و با کلیک کردن روی آن بلافاصله موجودی حساب شما به سرقت میرود.»
سردار گودرزی گفته که «کلاهبرداران هر روز یک ترفند جدید بهکار میبندند تا در بستر پیامک از مردم سوءاستفاده کنند.» لینکهایی که تمامیهم ندارد. از اعتراض به یارانه تا ابلاغ ثنا و دسترسی به شاد و وام بازنشستگان تامین اجتماعی، سبد کالا، خیریه فلان و...
داستان سوءاستفاده از بستر پیامک، فقط به کلاهبرداران مجازی بر نمیگردد. ما هر روز آماج پیامکهای تبلیغاتی بیشمار در این بستر هستیم که باعث شده پیامهای مهم و ضروری شخصی خودمان را نبینیم؛ از پیامک فروش زمین در شمال تا کاشت مو؛ از پیشفروش خودرو تا تور استانبول و ارمنستان و اروپا؛ از خرید فرش و قابلمه قسطی تا جوایز قرعهکشی فلان استارتآپ و دانشگاه بدون کنکور و صدها جور پیامک دیگر که تمامی ندارد.
جالب اینکه اپراتورهای تلفن همراه اصلا پاسخ نمیدهند که شماره ما شهروندان طبق کدام سازوکار و قوانین در اختیار این همه شرکت تبلیغاتی و خیریه و... قرار گرفته و چرا ما باید آماج پیامهای بیپایان آنها باشیم.
واقعیت این است که صندوق پیامک تلفن همراه مثل یک گذر شلوغ و بیهویت شده که به در و دیوار و کف پیادهروی آن انواع تبلیغات مشمئزکننده آویزان شده یا چسبیده است و اگر از آن رد شوی، ممکن است یک کلاهبردار کیفت را هم بزند. اما تو مجبوری برای رسیدن به برخی از مقاصد هرازگاهی از آن عبور کنی؛ درحالیکه میدانی هیچ حریم شخصیای نداری.
صندوق پیامک یا گذر کلاهبرداری؟
در همینه زمینه :