پارک سنگی با دلی دریایی!

بوستان‌های تهران، ریه‌های این کلانشهر هستند و هر چه شرایط آنها ایده‌آل‌تر باشد، با شهری مناسب‌تر برای زندگی مواجه خواهيم بود. یکی از این بوستان‌های مصفا که در شمالی‌ترین نقطه تهران جا خوش کرده، پارک جمشیدیه یا پارک سنگی است. بوستانی که در کوهپایه البرز واقع است و از همان نخستین روزهای تاسیس خود، توجه شهروندان تهرانی را به‌خود جلب کرد.به‌خصوص که پارک جمشیدیه، مسیر آغازین کوهپیمایی کلک‌چال نیز هست و پاتوق کوهنوردان تهرانی.
همین چند روز پیش، سری به این پارک زیبا زدم و علاوه بر هوای خوب و مناظر آخر تابستانی، صدای شادی و شور و هیجان گروهی از کودکان نیز‌ ‌فضای پارک سنگی را پر کرده بود. مدیر آن مهدکودک معتقد بود پارک سنگی، دلش از دریاست و فضاهای مناسبی برای اتراق کودکان و نوجوانان دارد و معتقد بود بد نیست برخی مدیران مدارس و مهد کودک‌ها‌ از چنین امکانات رایگانی استفاده کنند و بچه‌ها را گاهی از فضای آموزشی دور کنند تا آموزش، بهتر از گذشته انجام شود. او می‌گفت وقتی بچه‌ها به چنین فضاهایی می‌آیند، روحیه‌ای مضاعف می‌گیرند و از بودن در کنار هم لذت می‌برند. همچنین تعاملات اجتماعی در چنین فضاهایی برای بچه‌ها رخ می‌دهد.