مسیر پر دست‌انداز وام ازدواج

فهیمه طباطبایی | روزنامه‌نگار 

گرفتن وام ازدواج برای هیچ نسلی راحت نبوده، یعنی از زمانی که می‌روی در سامانه و آن سند ازدواج را بارگذاری می‌کنی تا لحظه‌ای که یک شعبه از بانک را معرفی می‌کند، خودش یک خوان رستم است.
 خوان دوم رفتن به شعبه و دادن درخواست به معاون تسهیلات شعبه است که او در اغلب موارد وقتی متقاضی وام ازدواج را می‌بیند انگار غارتگر اموال بانک را دیده و در بهترین حالت، فرم‌ها را با اکراه تحویل می‌دهد؛ انگار که قرار است از میراث پدری‌اش به او وام بدهد. در بدترین حالت هم می‌گوید که اعتبار وام ازدواج‌شان تمام‌ شده که یا باید صبر کنید یا به شعبه دیگری بروید.
از این خوان هم اگر عبور کنید، بحث پیدا کردن 2‌ضامن با فیش حقوقی دولتی است که بانک آنها را تأیید کند. گرفتن تأییدیه سامانه ثنا که متعلق به قوه قضاییه است و مدارک شغلی که نشان‌دهنده وضعیت اشتغال و توانایی متقاضی در بازپرداخت وام است هم که جای خود دارد.
اما حالا دولت آمده و گفته می‌خواهد به جای وام نقدی، وام کالا به زوج‌ها بدهد که بروند از فروشگاه‌ها مایحتاج اولیه زندگی خود را بخرند تا صف وام ازدواج در بانک‌ها کوتاه شود.
18شهریور امسال، فاطمه مهاجرانی، سخنگوی هیأت دولت گفت: «بانک مرکزی برای سال 1404مبلغ 200هزار میلیارد تومان برای وام ازدواج پیش‌بینی کرده است. به‌جهت اینکه صف وام ازدواج کوتاه‌تر شود، راهبردهایی نظیر اینکه متقاضیان بتوانند از محصولات شرکت‌های تولیدکننده لوازم خانگی ایرانی خرید کنند، دیده شده و در حال بررسی است.»
ابهام اساسی این است؛ حتی اگر زوجی تصمیم به استفاده از وام کالایی بگیرد، آیا مسیر اداری آن کوتاه‌تر خواهد بود؟ سابقه طرح‌های موازی نشان داده که ایجاد یک‌ مسیر تازه بدون حذف موانع اصلی کمبود منابع، سهمیه‌بندی و تضامین غیرمنعطف، عملا مشکل صف‌های میلیونی را حل نمی‌کند.
خلاصه اگر قصد گرفتن وام ازدواج دارید باید بدانید که این مسیر ناهموار و پردست‌انداز است و باید کفش آهنی برای گرفتن وام بپوشید و خیلی صبور باشید.