مهر تأیید فراستی بر«سینما متروپل»

گروه 24

در هفتمین قسمت این فصل برنامه کات، فیلم‌«سینما متروپل»‌ساخته محمدعلی باشه آهنگر در گفت‌وگوی مسعود فراستی وسعید مروتی ‌بررسی شد.‌به گزارش همشهری‌،«سینما متروپل» که  از روز 12شهریور اکران شده، ساخت آن به سال 1401برمی‌گردد و در همان سال هم سیمرغ بهترین فیلم را به‌دست آورد، اما اکرانش تا شهریور امسال میسر نشد. فیلم در آبادان در حصر اتفاق می‌افتد و داستان جوانانی را روایت می‌کند که در آن شرایط یک سینما راه‌اندازی کرده‌اند. این فیلم هفتمین ساخته باشه آهنگر است که پیش از این فیلم‌های «سرو زیر آب»، «ملکه» و «بیداری رؤیاها» را ساخته است.

   مسعود فراستی:  ‌مهم‌ترین ویژگی «سینما متروپل» این است که مکان را برای ما درمی‌آورد؛ یعنی ما آبادان تحت محاصره و سینما در این شرایط را می‌بینیم. آدم‌های سمپاتیکی هستند که به سرعت با ما آشنا می‌شوند.2 جوان که با هم دوست هستند و با دوربینی که دارند فیلم می‌گیرند و بعد هم سینما راه می‌اندازند؛ چه سینمایی و چه کوششی! ‌ای کاش فقط جای خانمی‌که در فیلم هست بازیگر دیگری بود‌ چون تنها جای ضعیف بازی‌ها بازی این خانم است.
  سعید مروتی: باشه‌آهنگر بین سینما و جنگ پیوند برقرار می‌کند. می‌خواهد به یک مفهوم کلی برسد: سینما به مثابه پناهگاه. می‌بینیم در سینمایی که فیلم تماشا می‌کردند حالا مجروحان را مداوا می‌کنند. فکر می‌کنم زمانی که آبادان در حصر بود‌خود باشه‌آهنگر هم در آبادان حضور داشته ‌ و سینما و همه آن چیزی راکه در فیلم می‌بینیم، جزو زندگی و جوانی خودش بوده است. شاید اگر یک فیلمساز جوان، سفارشی از فارابی می‌گرفت که با یک‌ماه پژوهش این فیلم را بسازد، نمی‌توانست این فضا را بازآفرینی کند.
  مسعود فراستی: برای بازآفرینی یک محیط بومی، هرقدر هم راجع به آن تحقیق کنی و کاربلد باشی، اگر آن را نشناسی‌فایده ندارد. از جنس آنجا‌بودن به‌نظرم مهم‌ترین ویژگی این فیلم است. یک سینما پارادیزو می‌سازد که به‌نظر من خیلی بهتر از آن است.
  سعید مروتی:  فیلم تعمدا خط داستانی پررنگی را به مفهوم کلاسیکش دنبال نمی‌کند. ما با یکسری خرده‌روایت طرف هستیم که کنار هم قرار می‌گیرند. حسن ماجرا این است که چون اغلب شخصیت‌ها ملموس و سمپاتیک هستند قطعاتی که کنار هم قرار گرفته‌اند برای ما باورپذیر می‌شوند. اگر آنقدر دوست‌داشتنی از کار در نمی‌آمدند، ممکن بود فکر کنیم داستانی که فراز و فرود کلاسیک داشته باشد، نمی‌بینیم. اما شناختی که فیلمساز از شخصیت‌هایش داشته و معلوم است با آنها زندگی کرده و اصلا شاید یکی از آنها خودش باشد، باعث شده فیلم 
خوبی از کار دربیاید.
‌  مسعود فراستی:  اما یکی دو نکته منفی هم بگویم. غیر از اینکه بازی آن خانم خوب نیست، عشق هم در فیلم درنیامده است. ما تا آخر نمی‌فهمیم دختر عاشق آن یکی شخصیت است و عاشق رضا نیست. اما تیتراژ «قیصر» چقدر خوب است. به شکل باورنکردنی خوب است؛ بازی‌ای که با قیصر کرده عالی است.
  سعید مروتی: اصلا همین ارجاعاتش به سینما فیلم را دلپذیر کرده ؛ حتی شوخی‌هایی که با فیلم‌ها کرده  و اینکه آب‌منگل‌ها را ساواکی می‌کند، بامزه است.
  مسعود فراستی: کیانیان هم خوب است. نقش سانسورچی را دارد که کاملا خوب درآمده است.
  سعید مروتی: بله. بعد از مدت‌ها یک کیانیان خوب می‌بینیم. این را هم بگویم که فیلم سال 1401در جشنواره فجر برنده سیمرغ بهترین فیلم شده و از آن به بعد گرفتار بوده و نمی‌توانسته پروانه نمایش بگیرد؛ با اینکه محصول خود فارابی بوده است. چیزهایی در نسخه طولانی جشنواره وجود داشته که برای فیلم دردسر درست کرده است. خیلی تلاش شد و چیزهایی از فیلم حذف شد تا توانست اجازه نمایش  داشته باشد؛ مثل پیوند سینما متروپل و ساختمان متروپل
 که  فروریخت.
  مسعود فراستی:  فیلمی‌نیست که مخالف داشته باشد، درود بر باشه‌آهنگر. امیدوارم همین مسیر را ادامه دهد چون در مسیر خودش فیلمساز معتبری است.‌