
عیارسنجی خورشید کارشبپره شد

بحث درباره شاهنامه و فردوسی دوباره داغ شده است؛ البته با کمال تأسف، بهدلیل توهینی که توسط یکی از طنزپردازان فضای مجازی به این قله رفیع ادب و فرهنگ ایرانی انجام شده است. تعدادی از فعالان فرهنگی و اجتماعی به این اتفاق تلخ صورتگرفته، واکنش نشان دادند. با هم برخی از واکنشها را مرور میکنیم.
محمدرضا شفیعی کدکنی، شاعر و پژوهشگر ادبی
«زمانه بس که پلید و پلشت مسخره شد/ عیارسنجی خورشید کار شبپره شد».
احسان رضایی، نویسنده
این خانم 8سال پیش در برنامه تلویزیونی «خندوانه» داستان رستم و سهراب را دستمایه شوخی قرارداد و تحسین شد. اخیرا هم او ویدئویی بهعنوان شاهنامهخوانی ارائه داده است که با واکنش شدید مواجه شده. مقام «شاهنامه» و عالیجناب فردوسی هیچ تفاوتی نکرده است؛ همان جایی هستند که باید. «قیمت سنگ نیفزاید و زر کم نشود». این ما هستیم که جایگاه خودمان را در نسبت با آنچه نسلهای متمادی ایرانیان در طول قرنها عزیز و محترم داشتهاند، تعریف میکنیم.
علیرضا قیامتی، استاد زبان و ادبیات فارسی
گمان میکنم اینگونه سخنان نه از سر ناآگاهی، بلکه بهطور آگاهانه با نیت تخریب هویت ملی ایرانیان بیان شده است. اگر فردوسی و شاهنامه نبود، زبان فارسی امروز به حیات خود ادامه نمیداد و هویت ایرانیان نیز پابرجا نمیماند. توهین به فردوسی تنها اهانت به یک شاعر یا نویسنده نیست، بلکه توهین به شناسنامه ایرانیان، به تاریخ، اسطورهها، اندیشهها و باورهای ماست.
المیرا شریفیمقدم، مجری
شاهنامه اثر جاودان فردوسی بزرگ، نماد هویت
ملی و فرهنگی ایران است. هرگونه اهانت به فردوسی و شاهنامه، ناشی از کمفهمی و درک ناقص از ارزشهای زبان فارسی است. نباید در حفظ و پاسداشت زبان و ادبیات فارسی کوتاهی شود و لازم است با قاطعیت جلوی اینگونه اهانتها گرفته تا از تکرار آن جلوگیری شود.
محمد کلهر، فعال فرهنگی و هنری
به اعتقاد رضا داوری اردکانی، شاهنامه فردوسی در صدر ۱۰کتابی است که هر ایرانی باید پیش از مرگ بخواند. لودگی آن خانم با شاهنامه فردوسی، دستوپازدن برای دیدهشدن بیشتر است. ابزارش نشویم!
دکتر روحالله صدیق، روانپزشک
هرکدام از 4قله ادب فارسی، نماینده یکی از احساسات سرشتی است:
سعدی سمبل غریزه نوجویی
مولوی سمبل غریزه تعلقطلبی
حافظ سمبل غریزه بقا
فردوسی سمبل غریزه معناجویی
بسته به سرشت غالب خودت یا همسر یا فرزندانت، یکی از آنها برایتان تراپی است؛ گرانترین تراپی رایگان.
احسان محمدی، فعال فرهنگی و رسانهای
سعدی 8قرن قبل احتمالا با یک چنین آدمی روبهرو شده که فرموده: سنگ بد گوهر اگر کاسه زرین شکند/ قیمت سنگ نیفزاید و زر کم نشود. اعتبار فردوسی حتی با نقدهای بیرحمانه شاعر بزرگی مثل شاملو مخدوش نشد، دیگر حساب کاسبان لایک و شیفتگان فالوئر مشخص است!
شرمین نادری، نویسنده
«کسی کو خرد را ندارد زِ پیش/ دِلش گردد از کردهی خویش ریش»؛ فردوسی همین هزاروصد سال پیش.