نگاه
حرفه ای مثل فخیم زاده
از معدود بازیگران و کارگردان‌های دهه 50 که در سال‌های پس از انقلاب توانست به فعالیت هنری‌اش ادامه دهد و به لحاظ تداوم حرفه‌ای، نمونه‌ای مثال‌زدنی باشد.
مهدی فخیم‌زاده، دانش‌آموخته دانشکده هنرهای دراماتیک است که کارش را به‌عنوان بازیگر نقش‌های مکمل در سینمای فارسی آغاز کرد و خیلی زود سناریو نوشت و روی صندلی کارگردانی نشست.
وقتی انقلاب پیروز شد، فخیم‌زاده به‌عنوان یک سرگرمی‌ساز همچنان به فعالیت پرداخت و تعدادی از محبوب‌ترین فیلم‌هایش را در دهه 60 ساخت؛ دهه‌ای که برای فخیم‌زاده یکسره به اختلاف سلیقه با مدیران سینمایی وقت گذاشت؛ دهه گل‌کردن فیلم «مسافران مهتاب» در پخش تلویزیونی‌اش و پرفروش‌شدن «خواستگاری» و روی‌آنتن‌رفتن مداوم «تشریفات» در ایام دهه فجر. مهدی فخیم‌زاده در ابتدای دهه 70 در اوج پختگی قرار داشت و در این دوران بود که کمدی خوش‌ساخت «همسر» را کارگردانی کرد.
فخیم‌زاده به شکلی ناخواسته به تلویزیون رفت و سریال «تنها‌ترین سردار» را کارگردانی کرد و پس از آن خانه‌اش بیشتر تلویزیون شد تا سینما. اگر سریال «تنها‌ترین سردار» کیفیت جالب‌توجهی نداشت، دلیلش ورود ناگهانی به پروژه و کم‌تجربگی فخیم‌زاده در کارهای تاریخی بود.
از دل این تجربه ناکام، سریال موفق «ولایت عشق» بیرون آمد و پس از آن «خواب و بیدار» نقطه عطف کارنامه تلویزیونی فخیم‌زاده را رقم زد؛ بازیگر و کارگردانی که در یک دهه اخیر بیشتر با نقش‌آفرینی‌اش در سریال «مختار» در یادها مانده است.
