
سؤال داریم وحیدجان!
فهرستی از بحثبرانگیزترین تصمیمات وحید هاشمیان در نخستین تجربه رسمیاش روی نیمکت پرسپولیس

میثم کریمی
شروع فصل برای پرسپولیس و وحید هاشمیان اصلا خوب نبود. آنها در حالی با گل دیرهنگام علی علیپور از شکست دربرابر فجرسپاسی گریختند که شاید اگر دقت مهاجمان تیم شیرازی بیشتر بود و روی ضدحملات فاصله را افزایش میدادند، امروز خبری از همین تک امتیاز هم نبود. میفهمیم که هنوز هفته اول است و هیچ کجای دنیا یک مربی را با فقط یک بازی ارزیابی نمیکنند. همچنین در جریان هستیم که تعداد زیادی از بازیکنان اصلی پرسپولیس بهدلیل ثبت نشدن قراردادشان نتوانستند در این مسابقه به میدان بروند. با این حال در همین بازی و با همین بضاعت هم عملکرد کادرفنی پرسپولیس ابهامات و سؤالاتی بهوجود آورده که نمیتوان بیتفاوت از کنارشان عبور کرد.
سؤال اول؛ فرشاد به جای میلاد؟
همانطور که از چند روز پیش از بازی شایعه شده بود، سرانجام وحید هاشمیان در نخستین ارنج اصلیاش میلاد محمدی را نیمکتنشین کرد و به فرشاد احمدزاده در سمت چپ خط دفاعی بازی داد. اینکه عملکرد محمدی بهویژه در فاز هجومی چندان قابلقبول نبوده که اصلا جای بحث ندارد، اما اگر قرار است کسی جانشین او شود باید در حد و اندازههای بهتری باشد. آخر فرشاد احمدزاده؟ آن هم درحالیکه حتی در پست تخصصی خودش هم دیگر قابل تحمل نیست؟ هاشمیان خیلی دیر اقدام به اصلاح این اشتباه کرد و پرسپولیس زمان زیادی از بازی را از دست داد.
سؤال دوم؛ این چه تعویضی بود؟
محمدامین کاظمیان در این بازی در پست وینگر راست برای پرسپولیس به میدان رفت. فارغ از اینکه او از نظر فنی چه نمایشی داشت، بازیکن تخصصی آن منطقه از زمین به شمار میرفت؛ بنابراین جای تعجب دارد که اواسط نیمهدوم محمد خدابندهلو به جای این بازیکن راهی زمین شد و در آن پست به میدان رفت. تیمی که این همه وینگر دارد، چرا باید از یک هافبک میانی در آن گوشه از زمین استفاده کند؟ این تصمیم عجیب، کمی بعد با حضور اوستون اورونوف در زمین و انتقال امید عالیشاه به سمت راست اصلاح شد.
سؤال سوم؛ سروش تا کی؟
از جمله بازیکنانی که حضورش در ترکیب اصلی پرسپولیس طی یکی، دو فصل اخیر خیلی بحثبرانگیز شده، میتوان به سروش رفیعی اشاره کرد. باگهای مهم این بازیکن همچنان توی ذوق میزند؛ مکثهایش، توپ لو دادنها و خطا کردنهایش. رفیعی حتی در نیمهدوم همین بازی هم خوشاقبال بود که کارت زرد دوم را نگرفت و اخراج نشد. او فصل پیش هم با اشتباهاتی که داشت، بارها مورد نقد قرار گرفت و هفته دوم در بازی با تراکتور کارت زرد دریافت کرد. سروش 2فصل پیش و در هفتههای آخر در بازی با نساجی هم اخراج شده بود.
سؤال چهارم؛ واقعا براجعه؟
حتما باید به بازیکنان جوان بها داد و پای اشتباهات آنها ایستاد، اما بازیکنان جوان هم باید مایههایی از استعدادشان را به نمایش بگذارند. صادقانه باید گفت از اواخر فصل گذشته که یعقوب براجعه گاهگداری برای پرسپولیس به میدان رفته، خبری از این هنرنمایی نویدبخش و دلگرمکننده نبوده است. سانترهای او واقعا عجیب هستند و اصلا نشان نمیدهد که این بازیکن تمرین خاصی روی این آیتم داشته است. براجعه همچنین توپهای زیادی لو میدهد و با ادامه این روند، سخت است تصور کنیم او به درجات بالاتر برسد. پرسپولیس البته برای پست دفاع راست سرژ اوریه را گرفته، اما این بازیکن مصدومیتهای سنگینی داشته و ممکن است دوباره به همین دلیل از ترکیب دور بماند؛ در این صورت واقعا براجعه قرار است کار تیم را در پست دفاع راست راه بیندازد؟ آیا حفظ فرشاد فرجی که تازه دفاع وسط هم میتوانست بازی کند، تصمیم بهتری نبود؟
غلطهای نخستین تجربه
محمدرضا نصیری
با یک بازی نمیشود قضاوت کرد، اما نکتههایی از بازی پرسپولیس- فجر هست که به سؤال تبدیل شده است.
وحید هاشمیان 3تا تکتعویض کرد و سهمیه تعویضهایش را تا قبل از دقیقه70 سوزاند. شکاری یک ربع مانده به پایان مسابقه مصدوم شد و نزدیک بود پرسپولیس 10نفره شود. اگر میخواستی دومین بازیکن خوب تیمت را اینقدر زود تعویض کنی، کاظمیان را بین دونیمه میکشیدی بیرون تا یک سهمیه نسوزد.
تعویضها چرا اینجوری بود؟ چرا وقتی 10تا وینگر خریده شده و 7-8تا هم خرید قبلی داری، وینگر راست را میکشی بیرون و یک هافبک وسط به جایش به زمین میفرستی تا چند دقیقه بعد مجبور به اصلاح تعویض شوی؟ چرا وقتی میلاد محمدی به زمین میرود، فرشاد احمدزاده یک خط جلوتر نمیرود تا هر کس در پست تخصصی خودش بازی کند؟ ایراد میلاد محمدی غیراز ضعف در سرزنی، این است که جلوی زمین چیز زیادی برای عرضه ندارد. چرا وینگر؟
مربی دروازهبانها چرا باید خارجی باشد و این همه ارزبر؟ یک نفر همینجا پیدا نمیشود دروازهبان را گرم کند و آماده نگه دارد؟ چه کار شاقی میخواهد بکند؟ من هم که کارمندم و کارتساعت میزنم، میدانم رفیعی باید در خروجها دقت کند چون وقتی از دروازه خارج میشود، وارد پارک نشده که قدم بزند. مربی دروازهبانهای خارجی واقعا چه چیزی میخواهد به کیفیت تیم اضافه کند؟
آیا کسی حتی یک تصویر از درخشش یا گل یا پاسگل فوقالعاده رضا شکاری در ذهنش دارد؟ چرا این همه سال روی چنین بازیکنی این تبلیغات سنگین وجود دارد و چرا باید در ترکیب پرسپولیس با آن همه بازیکن هجومی فیکس بازی کند و یکی از دو موقعیت تیم را هدر بدهد؟
تیمی که بیش از دوسوم مالکیت توپ و میدان را در اختیار دارد، نباید فقط دو موقعیت خلق کند، آن هم بعد از دقیقه 90و به تیمی که تنها 3-4بار از خط نیمه زمین رد شده، 5-6موقعیت گل بدهد. باز هم هر جور صلاح میدانید!
یک سرمربی که نخستین تجربهاش را در این شغل بهدست آورده و هنوز عرقش و مهر قراردادش خشک نشده، نمیآید همان اول کار با بازیکنانش لج کند و باتجربهها را کنار بگذارد. وحید امیری میتوانست بماند و کم بازی کند و جیک هم نزند و در نیم فصل یا یک سال بعد، خودش برود، نه اینکه با برخورد حذفی به دشمن و عامل فشار روی سرمربی تبدیل شود. سرمربی هر وقت دو تا جام آورد، میتواند چنین برخوردی با بازیکنان قدیمی بکند و هر کاری دلش خواست با تاکتیک و سیستم تیمش انجام بدهد.
پنج نفر عقبی ترکیب پرسپولیس در این بازی محصول آکادمی باشگاه هستند و کاری به کیفیتشان نداریم، این نشانه خوبی است. احمدرضا رفیعی، فرشاد احمدزاده، کنعانیزادگان، سهیل صحرایی و براجعه بازی کردند. عنایتزاده و محمد عمری هم هستند. عالیشاه و علیپور هم در عنفوان جوانی به این تیم آمدهاند. یعنی میشود از تیمهای پایه هم بازیکن آورد و نیازی نیست برای جذب یک بازیکن، بهصورت پکیجی خرید کرد.
حالا اجازه بده 2هفته بگذرد!
حمید درخشان، منتقد دائمی همه سرمربیان پرسپولیس غیراز «خودش» است. در همین راستا، صبح روز بعد از توقف پرسپولیس دربرابر فجرسپاسی، هنوز آفتاب در نیامده بود که یک مصاحبه هزار کلمهای از حمیدخان روی خروجی خبرگزاریها رفت: «مشکل پرسپولیس نفرات نیست، بلکه نوع بازی و تاکتیک است.» آیا واقعا بهتر نیست این پیشکسوت باشگاه برای حفظ ظاهر هم که شده 2-3هفته دندان روی جگر بگذارد و بعد قضاوت کند؟ بعد هم حقیقتا نفرات مهم نیستند؟ یعنی بود و نبود امثال نیازمند، پورعلیگنجی، بیفوما، عمری و... مهم نیست؟ عجب!