رؤیای نان

رضا عمویی- روزنامه‌نگار

گرسنگی دیگر فقط یک تهدید صرف برای مردم غزه نیست، بلکه با لحظه لحظه زندگی مردم آنجا عجین شده است. اگر در خارج از چادرها و سرپناه‌ها، دیو اسرائیل زن و کودک و مردمان بی‌گناه را با گلوله، خمپاره و موشک به خون می‌کشاند، درون خانه‌های نیمه‌ویران و چادرهای آوارگان این دیو گرسنگی است که استخوان‌ها را می‌جود؛ خواب را می‌دزدد و دمی آرامش شب زیر سقف آسمان را به جنگ با گرسنگی تبدیل می‌کند؛ جنگی که مرحله آخرش به شهادت می‌رسد. روایت‌های دردناکی از شهادت فلسطینی‌های در محاصره غزه به‌دلیل گرسنگی و قحطی ساختگی توسط رژیم صهیونیستی در دست است.

روایت‌های آخرالزمانی از گرسنگی
  فقط یک تکه نان: خلود العرقان در گفت‌وگو با آناتولی از وضعیت زنی می‌گوید که در رفح به‌دلیل گرسنگی به شهادت رسیده است. او گفت: زنی را دیدم که به آرامی راه می‌رفت و به سختی می‌توانست خودش را سرپا نگه دارد. سپس از حال رفت. وقتی مردم برای کمک به او شتافتند و به‌صورتش آب پاشیدند، به آرامی گفت که چند روزی است که چیزی نخورده و فقط یک تکه نان برای فرزندانش می‌خواسته است. نبض این زن ساعاتی بعد متوقف شد و به آرامی جان داد.
  فقط برای بقا: احمد ابو ندا، شهروند ۳۵ساله به الجزیره گفته است: ما دیگر دنبال غذا نیستیم. ما دنبال بقا هستیم. ما رویای نان را در سر داریم، اما حتی به رویای نان هم نمی‌رسیم.
  خواب و بیداری در گرسنگی: محمد هنیه، روزنامه‌نگار فلسطینی نوشته است: صبح که بیدار مي‌شويم، تا مغز استخوان‌مان گرسنه است. صبح نه نانی و نه حتی لقمه‌ای برای رفع گرسنگی دیشب وجود دارد؛ گرسنه خوابیده‌ایم و گرسنه‌تر از خواب بیدار شده‌ایم.
  مرگ کودک تازه متولد شده بر اثر گرسنگی: محمد ابوسالمیه، مدیر بیمارستان الشفای شهر غزه به الجزیره گفت که یک نوزاد 3روزه بر اثر سوء‌تغذیه در بیمارستان درگذشت.
  شهادت پیرمرد در صف غذا: 2روز پیش، یک پیرمرد فلسطینی که در صف غذا بود، تنها چند ثانیه قبل از اینکه ظرفی غذا به او بدهند، از گرسنگی شهید شد.
  سنگ بستن به شکم: تصاویری در دست است که نشان می‌دهد برخی جوانان اهل غزه، از گرسنگی به شکم خود سنگ بسته‌اند تا بتوانند گرسنگی را تحمل کنند.
  خوردن علف: گزارش‌هایی نیز از خوردن علف توسط کودکان گرسنه منتشر شده است.
  پناه بردن به آب و نمک: این روزها در غزه، نوشیدن آب و نمک، تنها راه جلوگیری مردم غزه از سرگیجه و ضعف ناشی از گرسنگی و کمبود غذاست.
  مسلمانان کجایید: دکتر محمود بصل، سخنگوی سازمان دفاع مدنی فلسطین نیز با انتشار پستی دردناک نوشته است: در گذشته حتی تصورش را نمی‌کردیم که کسی از گرسنگی بمیرد، اما امروز اين موضوع در غزه واقعیت دارد. مردم از گرسنگی می‌میرند؛ چون غذایی در غزه وجود ندارد. عرب‌ها و مسلمانان کجایید؟
  ناتوان شدن فرزند 2ساله به‌خاطر گرسنگی: در‌ ماه فوریه (بهمن سال گذشته)، یک زن و شوهر فلسطینی، خالد پسر ۲ساله خود را به خاک سپردند. حنان، مادر خالد می‌گوید: فرزند ۲ساله‌ام را مانند نوزاد در آغوش می‌گرفتم؛ چون قادر به نشستن یا راه رفتن نبود. او شبیه به یک اسکلت شده بود.
  غذایی وجود ندارد: ناهد حجاج، خبرنگار و عکاس اهل غزه در صفحه شخصی‌اش نوشته: «به‌خدا قسم امروز از شدت گرسنگی نتوانستم از جا بلند شوم. غذایی وجود ندارد؛ حتی اگر کسی پول داشته باشد، باز هم چیزی در بازار نیست که بشود خرید.»
  جان دادن نوزاد به‌دلیل قحطی شیرخشک: از میان داستان‌های دردناک غزه، شهادت رزان ابوزاهر، دختربچه‌ای که به‌دلیل سوء‌تغذیه شدید و نبود شیر خشک جان سپرده، به نماد رنج هزاران کودک دیگر بدل شده است.
  به‌دنبال نان در میان زباله: در تصاویری که از غزه در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شود، کودکان نحیفی دیده می‌شوند که در میان زباله‌ها به‌دنبال لقمه‌ای نان می‌گردند؛ جایی که دیگر خبری از بازی و نشاط نیست و تنها دغدغه، یافتن تکه‌ای نان است.
  خوردن برگ درخت: گزارش‌هایی نیز در دست است که زنی برگ ذرت به فرزندانش می‌خوراند یا پیرمردی به ناچار از برگ درختان تغذیه می‌کند.
  فروش کلیه برای یک کیسه آرد: خالد صلاح، پدر فلسطینی تصاویری از خود ضبط کرده که در آن می‌گوید: «کلیه‌ام را می‌دهم، فقط در ازای یک کیسه آرد برای بچه‌هایم.»
  هیچ‌چیزی نیست: احمد وائل حمدان، خبرنگار ساکن غزه در یک توییت نوشته است: الان دیگر هیچ‌چیز برای خوردن وجود ندارد! هیچ‌چیز، به‌معنای واقعی کلمه!
  درخواست از مصر برای قرض دادن غذا: ابراهیم مسلم، ساکن غزه نیز در توییتی نوشته است: ‌ای مردم مصر به حق همسایگی! ما را نجات دهید. ما از گرسنگی می‌میریم. غذایتان را به‌عنوان بدهی بر گردن ما درنظر بگیرید.
  از حال رفتن زن گرسنه: یک زن فلسطینی از شدت گرسنگی، در جریان پخش زنده شبکه الجزیره از داخل مجتمع پزشکی شفا در شهر غزه، ناگهان روبه‌روی دوربین‌ از حال رفت و بر زمین افتاد.
  کاهش وزن 35کیلویی: ام سامح ابوزینه که مادر چند کودک است و بدن خودش از گرسنگی کاملا تحلیل رفته، رو به خبرنگار الجزیره گفت: هیچ‌چیزی در اینجا وجود ندارد و ما دائما گرسنه‌ایم و اگر مقداری غذا پیدا شود، من آن را برای فرزندانم نگه می‌دارم. من بر اثر گرسنگی ۳۵کیلوگرم وزن کم کرده‌ام.»
  مرگ کودکانمان جلوی چشمانمان: زیاد مصلح، شهروند 45ساله فلسطینی که از شمال نوار غزه به اردوگاه النصیرات در مرکز این باریکه آواره شده، گفت: همه ما داریم می‌میریم و کودکانمان جلوی چشمانمان از گرسنگی می‌میرند. آنها برای لقمه‌ای غذا گریه می‌کنند، با درد و شکم خالی می‌خوابند و ما بزرگسالان از شدت گرسنگی حتی قادر به حرکت نیستیم.
  کوبیدن کودکان روی قابلمه‌های خالی: خبرنگار خبرگزاری فرانسه گزارش داده است که در یک محل توزیع غذا در داخل یک مدرسه وابسته به سازمان ملل در اردوگاه النصیرات، کودکان با چهره‌های رنگ‌پریده و اندام‌های بسیار نحیف و لاغر در صف‌های طولانی روی قابلمه‌های خالی می‌کوبیدند.