# زندگی جاری‌است

قرار است در این ستون هر روز خرده‌روایت‌ها یا یاداشت‎هایی از شما درباره روزهای ایستادگی و مقاومت منتشر شود. 
نشانی ما در پیام‌رسان بله این است:

   امید بکارم 
امسال، برای دومین‌بار گل‌های کاغذی شکوفه کرده‌اند. در این چند روز چشم‌هایم آنقدر خبرها را بالا و پایین کرده که پر‌گل‌شدن این درخت را ندیده‌ام. ریخته‌های روی زمین هم کم نیست. درختی ۷ ساله است‌ اما یادم می‌دهد میان هیاهوی ریزپرنده‌ها و غرش پدافندها، جوانه بزنم، رشد کنم، زیبایی بیافرینم و امید بکارم. ریخته‌ها را جارو می‌زنم و کنار تنه درخت می‌ریزم. درخت هم می‌داند، استوارماندنش و دوباره جوانه‌زدنش، به‌خاطر همان ریخته‌هاست. تنگ در آغوش‌شان می‌گیرد...
 الهام طاووسی

   موشک صلوات 
نشسته‌ام پای تلویزیون هندوانه می‌خورم. با دیدن هر موشک ایرانی ‌ ماشاءالله می‌گویم و دانه‌های هندوانه را پرت می‌کنم سمت گنبد آهنین کاسه. لامصب همه‌ پرتاب‌هایم به هدف می‌خورد. دوستم زنگ می‌زند، بیشتر از من کیف کرده است. مثل تماشای بازی ایران آمریکا و گل استیلی سال۱۳۷۷، با هر پرتاب موج مکزیکی می‌رویم. کیف‌کردنمان که تمام می‌شود نوبت موشک‌‌انداختنمان است. تسبیح‌هایمان را برمی‌داریم، نفری ۱۰۰ هزار موشک صلوات.
 زینب گلستانی

   روایت‌فتحی دیگر 
بابا این‌روزها سخت یاد خاطراتش افتاده. آلبوم جبهه را باز کرد، چند عکس نشانم داد که اسیر عراقی گرفتند. خندید و گفت: ‌‌چند صفحه آخر آلبوم خالی مانده که به‌زودی پر می‌شود. گذاشته‌ام برای اسرای اسرائیلی و عکس‌های خانوادگی‌مان در نماز جماعت قدس.
 زینب قربانعلی‌زادگان