غیرت ما، خط قرمز ماست

سیدمحمود‌رضوی ؛ تهیه‌کننده سینما

آدمی اگر دل در گرو‌ حق و حقیقت بسته باشد، عهد کرده است تا جانش را پای آن بگذارد؛ برخی در جوانی، برخی در میانسالی و برخی در کهنسالی. هرکه صادق بود، بالاخره سهمش از وعده الهی را با خون خود می‌گیرد. یکی از بزرگان گفته بود: حیف است مجاهدی که سال‌ها در راه خدا سر از پا نمی‌شناخته، آخر سر در بستر بمیرد. حق هم همین است؛ این بزرگمردان مجاهد، از نوجوانی با خدا معامله کرده بودند، با او بستند، با او ساختند و حالا بعد از سال‌ها، رسیدند همانجایی که دوست داشتند، کنار دوستان قدیم‌شان. این همان وعده‌ای بود که خدا به صدیقین داده بود؛ خوشا به حالشان. اما چه کنیم که این داغ‌ها هر بار با داغ دیگری تازه می‌شود. هر رفتن و هر فقدان، زخمی ا‌ست که باز بر دل ما تازه می‌شود و هر بار ما مانده‌ایم با جای خالی‌ و عکس‌هایشان، ولی این راه هرگز بی‌رهرو نمی‌ماند. خون تازه در رگ‌های این راه جاری ا‌ست. پسران، دختران و فرزندان همان نسل، همان تربیت، هنوز هستند و این علم، زمین نمی‌افتد . آن رژیم جعلی و کودک‌کش، همزمان دستش را به خون مردم آلود؛ زن، کودک و مرد همه بی‌دفاع، اما به کدامین گناه؟! یقینا به وعده خدا این خون‌ها بی‌پاسخ نمی‌ماند و به‌زودی این ظالم و اربابانش جواب این دست‌درازی به وطن و این جنایت را پس خواهند داد و ما هم، نه فقط تماشاگر که آماده‌ایم؛ آماده‌ ایستادن، مجاهدت و حتی جان دادن برای وطن و هموطن! با احدی هم عقد برادری نبسته‌ایم؛ وقتی پای وطن در میان است. خاک ما، مردم ما، غیرت ما و خط قرمز ماست و آنکه در این کارزار سکوت کند یا قدم به قدم با دشمن همراه شود، بی‌شک خائن است. این را نه‌تنها امروز که تاریخ هم خواهد نوشت.