ماست خیکی این محله در تهران تَک بود
در روزگاران قدیم کشاورزی و دامداری شغل اصلی اهالی محله نفرآباد-هاشم‌آباد بود اما به مرور زمان با افزایش جمعیت و شکل‌گیری کارخانه‌ها در دل این محله شغل‌هایی مثل کارگری و کارمندی هم در اینجا رواج پیدا کرد.
حسین موسوی، پژوهشگر محله نفرآباد-هاشم‌آباد، با بیان این موضوع می‌گوید: «کشاورزی و دامداری از روزگاران قدیم به‌دلیل شرایط اقلیمی و برخورداری از منابع آبی در شهرری رونق داشت. کشت پنبه، سنجد، انواع سبزی مثل کاهوی مرغوب، گشنیز، تره، میوه‌ها و مرکبات مختلف بهانه خوبی بود که تهرانی‌ها حین زیارت و گشت‌وگذار در ری حتما سری به این محله بزنند و محصولات آن را تهیه کنند.»
در این محله نه‌تنها کشاورزی بلکه دامداری هم بسیار رونق داشت. این پژوهشگر با بیان این موضوع می‌گوید: «برخی از قدیمی‌های محله می‌گویند که در منازل‌شان دام نگهداری می‌کردند؛ از گاو و گوسفند و الاغ گرفته تا مرغ و خروس و در تولید محصولات لبنی و تخم‌مرغ رسمی خودکفایی ویژه‌ای داشتند. ماست‌هایی با نام ماست خیکی(ماست‌های چکیده محلی) در اینجا تولید می‌شد و به همین دلیل خرید ماست‌های محله نفرآباد از چشم تهرانی‌ها هنگام زیارت پنهان نمی‌ماند. پینه‌دوزی دیگر شغل اهالی این محله بود. یک فروشنده دوره‌گرد مایحتاج عمومی مردم مثل دارو، لوازم عطاری، وسایل ریز مثل نخ و مهره و پارچه ابریشم و... را برای اهالی محله می‌آورد.»
رحمانی درباره رواج شغل‌های جدید در نفرآباد-هاشم‌آباد می‌گوید: «کشت پنبه خوب و مرغوب و دسترسی به این مزارع نقش مهمی در تأسیس کارخانه چیت ری داشت و از سوی دیگر دسترسی به مواداولیه سیمان از کوه سرسره و بی‌بی شهربانو باعث شکل‌گیری کارخانه سیمان در این حوالی شد. وجود چنین کارخانه‌هایی در کسب‌وکار و معیشت ساکنان این محله‌ها تأثیر داشت و کارگری و کارمندی بین اهالی محله رواج پیدا کرد. افرادی که در تولید خشت، معماری و بنایی مهارت داشتند تعامل خوبی با کارخانه سیمان برقرار کردند. در این میان برخی در کارخانه کاشی سعدی و بعضی هم در کارخانه ایران‌ترانس مشغول به‌کار شدند.»
در همینه زمینه :
