سرقفلی جرز و بیخ دیواری

برخلاف میزی‌ها که در گذر امامزاده زید(ع) متراکم هستند، جرزی‌ها و بیخ دیواری‌ها در هزارتوی بازار پخش و پراکنده‌‌اند. «سکوی پیرنشین دکان‌‎های قدیمی، گوشه پرتی از ورودی دالان و راسته‌، کنج کم‌جای تیمچه یا فرورفتگی متروک دو یا چهارسوقی را چهارپایه می‌گذاشتند تا تنگدست، بیکار و عیالواری آنجا نان‌آوری کند.» اینها را مهران می‌گوید که مغازه‌اش حوالی چهارسوق بزرگ، آمد و شدهای بسیار دارد: « اخلاق حاجی بازاری‌های قدیم بود دیگر... نمی‌گذاشتند سفره دور و بری‌هایشان خالی بماند. دست کسانی را که می‌شناختند توی بازار بند می‌کردند. کسانی که برخی‌شان زرنگ بودند و دو دستی چسبیدند به جا و کارشان در بازار به مرور حق آب و گل و سرقفلی پیدا کردند‌ به‌طوری که جرز یا دیوار بین 2حجره را صاحب شده‌اند، ابتدا‌ چند 10سانتی‌متری تعدادی از دوراهی‌ها را کرکره کشیده‌اند یا عمق 20سانتی‌متر از دیوار ورودی دالان‌هایی را تملک کرده‌اند و هرکدام جنس چیده‌اند؛ از  پوشیدنی و خوردنی تا زیورآلات .»‌