اکسیژن تاریک چیست؟

در اعماق تاریک اقیانوس‌ها، جایی که نور خورشید هرگز نمی‌تابد و فتوسنتز غیرممکن است، پدیده‌ای شگفت‌انگیز کشف شده است: «اکسیژن تاریک». این اکسیژن، برخلاف باورهای پیشین که تولید آن را منحصرا به گیاهان و جلبک‌های فتوسنتزکننده نسبت می‌دادند، در ژرفای اقیانوس‌ها و بدون حضور نور تولید می‌شود. دانشمندان در منطقه کلاریون-کلیپرتون در اقیانوس آرام، سنگ‌های معدنی کوچکی به نام «گره‌های چندفلزی» را شناسایی کرده‌اند که حاوی فلزاتی مانند منگنز و آهن هستند. این گره‌ها در عمق حدود 4هزار متری، ولتاژی تا ۰٫۹۷ولت تولید می‌کنند. زمانی که چندین گره کنار هم قرار می‌گیرند، می‌توانند ولتاژی معادل ۱٫۵ولت ایجاد کنند که برای تجزیه مولکول‌های آب و تولید اکسیژن از طریق الکترولیز کافی است. این کشف نه‌تنها درک ما از منابع اکسیژن را متحول می‌کند، بلکه پرسش‌های جدیدی درباره منشأ حیات برمی‌انگیزد. اگر اکسیژن می‌تواند در تاریکی مطلق تولید شود، ممکن است حیات در سیارات دیگر نیز بدون نیاز به نور خورشید شکل گرفته باشد. دانشمندان در حال همکاری با ناسا هستند تا بررسی کنند که آیا این فرآیند می‌تواند در اقیانوس‌های زیرسطحی قمرهایی مانند اروپا و انسلادوس نیز رخ دهد. با این حال، این یافته‌ها با تردیدهایی مواجه شده‌اند. برخی دانشمندان و شرکت‌های معدن‌کاری در اعماق دریا، صحت این کشف را زیر سؤال برده‌اند و خواستار تحقیقات بیشتر شده‌اند. با توجه به اهمیت این پدیده، پژوهشگران برنامه‌هایی برای مطالعه دقیق‌تر و بررسی تأثیرات زیست‌محیطی آن دارند. «اکسیژن تاریک» نه‌تنها درک ما از فرآیندهای زیستی را به چالش می‌کشد، بلکه افق‌های جدیدی را برای جست‌وجوی حیات در جهان هستی می‌گشاید.