نكته بازی

خدا قوت آقای عبدی!
تا به حال چند‌باری در مورد استعداد به فنا رفته مهدی عبدی نوشته‌ایم، اما آنچه در فینال جام حذفی رخ داد واقعا حیرت‌انگیز بود. عبدی در بازی با استقلال، تنها چند ثانیه فرصت حضور در زمین برای ملوان را به دست آورد و آن هم صرفا مربوط به بعد از گل دقیقه‌120حریف بود. یعنی اگر روزبه چشمی آن گل را نمی‌زد و مازیار زارع رو به تعویض‌های انتحاری نمی‌آورد، عبدی اصلا در فینال به بازی گرفته نمی‌شد. این در حالی است که مهاجم ملوان در پرسپولیس سابقه درخشش برابر استقلال را داشته و 2گل هم در دربی‌ها زده بود، اما حتی این تجربه هم باعث نشد زارع دست‌کم چند دقیقه از عبدی بازی بگیرد. ببینید او طی چند سال با خودش چه کرده که امروز به این نقطه رسیده. آخرین کنش مهمی که از عبدی به یاد داریم، تشکر از فن‌پیج‌هایش در اینستاگرام بوده!

مصاحبه‌ای که وایرال شد
قضاوت دیدار فینال جام حذفی فوتبال ایران بر عهده موعود بنیادی‌فر بود و خب البته او در این بازی دست‌کم یک اشتباه خیلی بزرگ و اثرگذار داشت؛ اینکه در نیمه اول با وجود نزدیکی به صحنه، خطای آرمین سهرابیان روی محمد عمری را ندید و نگرفت. این خطا غیراز آنکه می‌توانست یک ضربه کاشته در موقعیتی بسیار خوب نصیب ملوان کند، قاعدتا باید یک کارت قرمز هم برای آرمین سهرابیان به همراه می‌آورد، اما با وجود برخورداری مسابقه از سیستم کمک‌داور ویدئویی، تغییری در تصمیم داور ایجاد نشد. به هر حال بعد از اظهارنظر کارشناسان داوری در مورد این صحنه، مصاحبه چندی قبل روزبه چشمی در فضای مجازی وایرال شد؛ جایی که او از کم قضاوت کردن بنیادی‌فر در مسابقات استقلال انتقاد می‌کند. به هر حال آن مصاحبه واقعا عجیب هم بود. دیده بودیم بازیکنان و مربیان بگویند فلان داور را برای ما نگذارید، اما اینکه بپرسند چرا فلان داور برای ما سوت نمی‌زند، جای تعجب دارد.

فقط از ما تشکر نکرد!
فینال جام حذفی از نظر کیفی واقعا جالب نبود، اما چیزی که تحمل این بازی را برای مخاطب حتی دشوارتر هم می‌کرد، عملکرد فاجعه‌بار گزارشگر مسابقه بود. مگر می‌شود حین گزارش یک بازی، اینقدر جمله بی‌ربط به زبان آورد؟ مگر می‌شود 10بار به داستان درخشش کوشکی برابر الریان اشاره کرد یا در روزی که در همان ورزشگاه با منبع‌های زشت قدیمی به مردم آبرسانی کرده‌اند، از ورزشگاه‌های مدرن کشور تمجید کرد؟ بعد همه اینها به کنار؛ آن جشنواره بی‌پایان تبریک‌ها هم حسابی روی اعصاب بود. طرف از همه جنبندگان کره زمین تشکر کرد؛ از وزارت ورزش و فدراسیون و صداوسیما تا استانداری، فرمانداری، راهداری و بهداری. حیف که بازی بیشتر از این امکان طول کشیدن نداشت، وگرنه ممکن بود نوبت ما هم برسد و آقای گزارشگر با ذکر نام، از ما تشکر کند! آقا یک فوتبال برگزار و پخش کردید دیگر؛ بیشتر از این بوده؟!