احیای نئور بعد از 3سال نتیجه داد
3سال جمع‌آوری ماهی کاراس از تالاب نئور بالاخره نتیجه داد و آبی شفاف جای کدورت ناشی از حضور این گونه مهاجم را گرفت. تالاب نئور، بزرگ‌ترین دریاچه آب شیرین طبیعی استان اردبیل در قلب کوهستان‌های شرقی این استان این روزها با بازگشت گونه‌های بومی و کاهش آلاینده‌ها، روایت متفاوتی از احیای زیست‌محیطی به نمایش گذاشته است. به اعتقاد حسن قاسم‌پور، مدیرکل حفاظت محیط‌زیست اردبیل روش برخورد با این گونه مهاجم می‌تواند در تالاب‌های آسیب‌دیده دیگر هم استفاده شود.
تأثیر گونه مهاجم کاراس بر تعادل اکولوژیک
ورود گونه مهاجم ماهی کاراس از سال ۱۳۸۴ به این تالاب که از خانواده کپورماهیان است، تعادل اکولوژیکی آن را بر هم زده و منجر به کاهش شدید جمعیت میگوی بومی گاماروس شده بود. ماهی کاراس به‌دلیل قدرت تکثیر بالا و تحمل شرایط محیطی مختلف، به سرعت در تالاب نئور گسترش یافته و با تغذیه از منابع غذایی مشترک و رقابت با گونه‌های بومی به‌ویژه میگوی گاماروس، باعث کاهش تنوع زیستی تالاب شده بود.
روش بازگرداندن گاماروس
از سال ۱۴۰۱، طرح احیای تالاب نئور با هدف حذف گونه مهاجم کاراس آغاز و در 3سال اخیر ۱۲۰تن گونه مهاجم کاراس از دریاچه نئور جمع‌آوری شد.
این اقدامات با مشارکت جوامع محلی و دوستداران محیط‌زیست منطقه انجام شد. برنامه‌ها شامل صید پیش از تخم‌ریزی، افزودن دشمن طبیعی کاراس یعنی اردک‌ماهی به تالاب و... بوده است.
حسن قاسم‌پور، مدیرکل حفاظت محیط‌زیست اردبیل می‌گوید: در سال اول به‌مدت ۲۱ روز با تورریزی اقدام به صید و حذف فیزیکی گونه مهاجم کاراس شد. برای حذف فیزیکی بیشتر در سال دوم (۱۴۰۲) 3مرتبه در طول سال ازجمله قبل از شروع فصل تخم‌ریزی، مرداد و شهریورماه و همچنین اواخر مهر و اوایل آبان قبل از اتمام فصل کاری اقدام به صید، حذف و پاکسازی فیزیکی گونه مهاجم ماهیان کاراس شد.
این روند در سال ۱۴۰۳ نیز ادامه یافت؛ به‌طوری که در حال حاضر گونه مهاجم کاراس در این تالاب بسیار کاهش و از سوی دیگر میگوی گاماروس در آن افزایش یافته است که نشانگر بهبود وضعیت این تالاب است.
