تهرانگرام
لیان شامپوی تهران
سال‌های زیادی است که نام شهید نورزاد بر پیشانی کوچه نقش بسته، ولی هنوز نوجوانان محل می‌نازند که «بچه لیان شامپو» هستند و دوست ندارند این هویت را از آنها بگیرند. در محله لیان شامپو از «جنگجویان کوهستان» خبری نیست. هیچ‌وقت هم گذر شورشیان چینی به این محله تهران نیفتاده، ولی ساکنانش زندگی پرحکایتی دارند. انگار سال‌هاست کسی به سر و روی محله لیان‌شامپو یا همان خیابان کامپ و خیابان نورزاد دستی نکشیده و غبار کهولت و کهنگی از درودیوارش می‌بارد. قفل و چفت‌وبست‌های زنگزدهای که روی درهای کوتاه چند خانه آجری جا خوش کرده نشان می‌دهد عده‌ای از اهالی قدیمی محل مدت‌ها پیش قید خانه‌های لرزان خود را زده‌اند و از اینجا رفته‌اند. بعضی از خانه‌ها را هم به کلی تخریب کرده‌اند و دیوارهای شکسته‌ای که از این بیغوله‌ها به‌جا مانده، در گوشه و کنار لیان شامپو کنج‌هایی ناامن به‌وجود آورده‌اند، اما ظاهرا اهالی این کوچه نمی‌گذارند پای غریبه‌ها به این محل باز شود و مدتی پیش که معتادی یکی از کنج‌های دنج محل را برای شب‌خوابی و استعمال مواد انتخاب کرده بود، یکی از اهالی طوری او را گوشمالی داده بود که دیگر آن طرف‌ها پیدایش نشد. پس‌کوچه‌های بن‌بست لیان شامپو از کوچه‌های آشتی‌کنان کوتاه و باریک است که نه‌تنها در خیابان آزادی، بلکه در هیچ‌یک از محله‌های جنوب غرب (جنوبی‌ترین‌بخش‌منطقه ٢) نظیر آنها پیدا نمی‌شود. تعداد زیادی از این پس‌کوچه‌ها به نام ثمره ١، ثمره ٢ و... نامگذاری شده‌اند. در میان خودروهایی که در دو راسته خیابان شهید نورزاد پارک شده‌اند، خودروی لاکچری و مدل بالایی به چشم نمی‌خورد. مجتمع‌های آپارتمانی نوسازی که لابه‌لای خانه‌های قدیمی و کوچک لیان شامپو ساخته شده‌اند تا اندازه‌ای دلگیری و فرسودگی آن را کم کرده‌اند. در این آپارتمان‌ها زوج‌های جوان محله یا تک و توک غریبه‌هایی که به‌عنوان مستأجر گذرشان به لیان شامپو افتاده، زندگی می‌کنند.
تقریبا همه مردان لیان شامپو به کارهای آزاد مشغول هستند و رانندگی در دل جاده‌ها شغل مورد علاقه عده زیادی از آنهاست. کسانی هم که دستشان به دهانشان رسیده مغازه و سوپرمارکتی در همان حوالی راه انداخته‌اند و زندگی‌شان را می‌چرخانند.
