تلخی گرانی دارو

محمد مشیری| خبرنگار:


هر چند مسئولان استانی بارها اعلام کردند که هیچ مشکلی در تأمین دارو وجود ندارد، اما سرگردانی و عدم توان خرید بیمارانی که آمادگی افزایش قیمت داروها را تا این حد نداشتند، حکایت تلخ دیگری‎ است. در این زمینه گفت‎وگوی همشهری را با «امجد شهابی» دکتر داروساز و صاحب یک داروخانه می‌خوانید. 


وضعیت داروهای مورد نیاز بیماران خاص در استان چگونه است؟

کمبود دارو همیشه در بازار، چه در کشور و چه در استان وجود داشته است. الان ما در استان و داروخانه خودمان به‌طور میانگین در مورد 15 قلم دارو کمبود داریم. در مورد داروهای ایرانی، داروهای تولید داخل به خاطر قیمت‌گذاری جدیدشان و واردات مواد اولیه به‎طور مقطعی در بازار دچار کمبود
 شده‌اند. 

بیشتر چه گروه‌هایی از داروها افزایش قیمت داشته است؟ 

افزایش قیمت در برخی داروها از 10 درصد تا بالای 50 درصد است که این موضوع خارج از خواست و اختیار ماست. افزایش قیمت داروی بیماران دیابتی نسبت به ماه‌های گذشته 30‌درصد بوده است. الان دیابتی‌ها آمپول تزریقی را 900 هزار تومان در بازار آزاد و 200 هزار تومان در داروخانه دولتی تهیه می‌کنند که برایشان سخت است. همچنین در این دو، سه ماه قیمت دیپلیدین  از 700 هزار تومان شروع شد، در حالی که دفعه پیش آن را 250 هزار تومان می‏خریدیم. 

آخرین بار چون قیمت دلار بالا رفته بود با بیمه تأمین اجتماعی آن را حدود 350 هزار تومان خریدیم. البته باید اشاره کنم که نرخ برخی داروهای خارجی هم کاهش یافت و داروهای ایرانی هم 9 درصد افزایش قیمت داشتند. برای مثال داروی لووتیروکسین  ایرانی از 7هزار و 500 تومن به 8 هزار و 500 تومان افزایش یافته است. برخی داروها مثل ایواماستین  (داروی شیمی‌درمانی مخصوص سرطان تخمدان) قبلاً قیمتش یک میلیون و 300 هزار تومان بود که الان 2 میلیون و 500 هزار تومان شده است. البته قیمت اصلی دارو 4 میلیون و 300 هزار تومان است که با بیمه یک میلیون و 300 هزار تومان قابل تهیه بود و الان قیمتش دوبرابر شده است.