
استاد شجریان پای نینوازی غلام افشار

خاندان نصیریها، نفرها، شیرازیها، روغنیها، صفینژادیها، افشارها، ابوترابیها، قاسم، سبزعلی و بسیاری دیگر سالهاست خاطرات محله نفرآباد- هاشمآباد را زیسته و تا به امروز حفظ کردهاند.از معروفترین خاندانهای محله نصیریها خاندانی بود که لقب صاحبجمعی را نیز با خود همراه داشتند. نصیریها از اربابان خوشنام و نیکاندیش ری بوده و زمینها و املاک زیادی داشتند. حسین موسوی که درزمینه محلههای نفرآباد و هاشمآبادتحقیق و پژوهش میکند، میگوید: «خاندان نصیری ریشه در سلسله صفویه دارند. لقب صاحبجمع از زمان صفویه به آنها داده شده است.
زمانی که درباریان صفوی به ری آمده و در کاروانسراهای آنجا همچون کاروانسرای شاهعباسی ساکن میشدند این صاحبجمعها مسئولیت رسیدگی به شترهای آنها را برعهده داشتند. البته این لقب در زمان مغول هم در ایران باب بود و به مسئولان اخذ مالیات تعلق میگرفت. صاحبجمعهای صفویه زمانی که به ری آمدند به کارهایی همچون خیاطی، مالیاتچی و نگهداری شتر نیز پرداختند.»
خاندان نفر و شیرازی نیز از طایفههای بزرگ محله هستند. مرضیه رحمانی مدیر گروه تحقیق و پژوهش محله نفرآباد-هاشمآباد از خاندانی به نام افشارها در هاشمآباد میگوید که بسیار به شعر و شاعری علاقه داشتند.
او میگوید: «افشارها به شاهنامهخوانی و حافظ خوانی در محله معروف بودند. آنها از شیراز به ری آمده بودند. فردی از این خاندان به نام غلام افشار بسیار به موسیقی علاقهمند بود و خوب نی مینواخت. بهخصوص استاد نواختن نی هفتبند بود. آوازه او تا جایی پیش رفت که یکبار استاد محمدرضا شجریان برای شنیدن نینوازی او به اینجا آمد.»
از دیگر خاندان معروف هاشمآباد خاندان روغنی بودند. از بزرگان این خاندان میشود ازآقا میر روغنی نام برد. رحمانی درباره این خاندان میگوید:
« خاندان روغنی قبلا به شاه چراغی معروف بودند. از شاه چراغ شیراز به ری آمده و آنجا ماندگار شده بودند.اهالی ارادت خاصی به این خانواده داشتند.»