
پدیده خطرناک برف صورتی

برف باید سفید باشد و وقتی به رنگ صورتی درمیآید، باید نگران شد. در نگاه اول، شاید فکر کنید «برف صورتی» تنها یک پدیده زیباشناختی یا عجیبوغریب در دل طبیعت است. اما آنچه در واقعیت در حال رخدادن است، زنگ خطر بزرگی برای محیطزیست و آینده زمین محسوب میشود. برفی که رنگ سرخگون بهخود میگیرد، نتیجه رشد نوعی جلبک مقاوم به سرماست که در شرایط خاص آبوهوایی شکوفا میشود. اما حضور این جلبکها پیامدهایی دارد که فراتر از رنگ هستند. تسریع در ذوب یخچالهای طبیعی، تغییرات شدید در چرخههای آب و تأثیرات جبرانناپذیر بر زیستبومهایی که به برف پایدار وابستهاند. پدیدهای که این روزها با نام «برف هندوانهای» یا «برف صورتی» شناخته میشود، نتیجه رشد جلبکی خاص به نام «کلامیدوموناس نیوالیس» (Chlamydomonas nivalis) است. این جلبک در مناطق سرد و برفی، بهویژه در فصل ذوبشدن برف، شروع به رشد میکند. رنگ قرمز یا صورتی این جلبکها بهدلیل وجود رنگدانهای به نام کاروتنوئید است که به آنها کمک میکند در برابر تابش شدید آفتاب و اشعه فرابنفش زنده بمانند. تحقیقات نشان دادهاند این جلبکها اکنون به حدود ۵درصد از یخچالهای شمال غرب آمریکا گسترش یافتهاند. در بعضی مناطق، تا ۶۵درصد سطح یخچالها با این جلبکها پوشیده شده است. این پدیده باعث کاهش توانایی انعکاس نور توسط برف (اثر آلبدو) شده و در نتیجه، تابش خورشید بیشتر جذب میشود که بدینترتیب سرعت ذوبشدن یخها افزایش مییابد. در واقع بهگفته دکتر لین کوارمبی، زیستمولکولیست دانشگاه سایمون فریزر در کانادا، رنگ تیره این جلبکها مانند پتویی روی برف عمل میکند و گرما را در خود نگه میدارد.