صحن بهارستان در آستانه انتخابی تازه

سحر خانمحمدی ؛ روزنامه‌نگار

انتخابات هیأت‌رئیسه اجلاسیه اول مجلس دوازدهم قرار است روز ششم خرداد برگزار شود؛ انتخاباتی که هرچند در ظاهر یک رویداد داخلی و معمول در تقویم سالانه مجلس است، اما اثرات آن در چیدمان قدرت و جهت‌گیری‌های سیاسی درون بهارستان کاملاً احساس می‌شود. نشانه‌های این اتفاق، روز سه‌شنبه در حاشیه‌های صحن بیشتر از همیشه به چشم می‌آمد.

جلسه علنی روز سه‌شنبه مجلس، گرچه بر پایه دستور رسمی خود پیش رفت، اما آنچه در حاشیه‌ها دیده می‌شد، گویای شکل‌گیری نوعی تحرکات آرام و پنهان در آستانه این انتخابات مهم بود؛ تحرکاتی که بی‌هیچ بیانیه یا اعلام رسمی، در چیدمان صحن و روابط میان نمایندگان، خود را نشان می‌داد.
یکی از نکات قابل توجه، رفت‌وآمدهای مکرر در جایگاه هیأت‌رئیسه بود؛ جایی که معمولاً مرکز نظم و هدایت صحن است، اما روز گذشته صندلی‌هایش مدام پر و خالی می‌شد. در بخشی از زمان جلسه، برخی از اعضای این جایگاه حضور نداشتند؛ موضوعی که ممکن است از نظر اجرایی عادی باشد، اما در آستانه‌ یک انتخابات درون‌سازمانی، طبیعی‌ است که توجه بیشتری را جلب کند.
در صحن، حلقه‌های دو، سه و چهار نفره‌ نمایندگان به‌وضوح بیش از روزهای دیگر به چشم می‌آمد؛ گعده‌هایی که احتمالاً به گفت‌وگو، مشورت یا هماهنگی اختصاص داشتند. چنین صحنه‌هایی در چنین مقاطعی از عمر پارلمان، عجیب نیست و گاه بخشی از روند طبیعی تصمیم‌سازی‌ها به شمار می‌رود.
در همین حال، برخی نمایندگان برگه‌هایی را میان همکاران خود توزیع می‌کردند. محتوای این برگه‌ها مشخص نبود، اما از ظاهر امر چنین برمی‌آمد که در ارتباط با رایزنی‌ها یا هماهنگی‌های داخلی میان برخی جریان‌ها و گروه‌ها تهیه شده‌اند.
نکته قابل توجه دیگر، غیبت چند چهره شناخته‌شده بود؛ نمایندگانی که نامشان در فهرست گمانه‌زنی‌ها برای انتخابات هیأت‌رئیسه به چشم می‌خورد، اما در جلسه دیروز حضور نداشتند. البته دلایل این غیبت‌ها می‌تواند متنوع باشد، اما در چنین فضای زمانی‌ای، هر نبودنی ممکن است خوانش‌های خاص خود را به‌دنبال داشته باشد.
در مجموع، صحن روز گذشته مجلس، کمتر از همیشه بر تریبون متمرکز بود و بیشتر از همیشه بر تعامل‌های کوتاه و زمزمه‌های آرام؛ مجلسی که در آستانه‌ انتخاب تازه‌ای قرار دارد و حال‌وهوای آن، پیش‌تر از برگزاری انتخابات، خود زبان‌حال بسیاری از ناگفته‌هاست.