تب تبریز

اميرمحمد يعقوب‌پور- روزنامه‌نگار

این بی‌گمان یک فصل رؤیایی برای باشگاه تراکتور است؛ نوعی از قهرمانی مقتدرانه که شاید به سال‌ها تحمل انتظار و بردباری می‌ارزید. تیم خوب و متوازن دراگان اسکوچیچ که از هفته‌اول مدعی کسب عنوان قهرمانی نشان می‌داد، تا ایستگاه پایانی هم همین استاندارد را حفظ کرد و حتی پس از مسجل‌شدن عنوان قهرمانی‌اش، در بازی تشریفاتی روز آخر مقابل استقلال خوزستان هم 3بر یک به برتری دست پیدا کرد. به این ترتیب تیم دراگان لیگ بیست‌وچهارم را با 68امتیاز از 30بازی به پایان برد که آمار بسیار درخشانی است.
غیر از این اما، تراکتوری‌ها در فتح عناوین فردی هم موفق بودند. علیرضا بیرانوند با ‌اینکه از نظر فنی اصلا فصل موفقی را پشت سر نگذاشت، اما به هر حال در‌نهایت با 16کلین‌شیت صاحب دستکش طلایی شد؛ بالاتر از الکسیس گوندوز و محمدرضا اخباری که هر کدام در 12مسابقه موفق به بسته نگه‌داشتن دروازه خود شدند. شاید ثبت این موفقیت در فصلی که بیرو بی‌تمرکز و پراشتباه بود، بیش از هر چیز دیگری قدرت تیمی تراکتور را نشان بدهد.
از سوی دیگر امیرحسین حسین‌زاده هم در کورسی فشرده با علی علیپور از پرسپولیس توانست صاحب عنوان آقای گلی شود. درحالی‌که علیپور در عدد 12گل زده متوقف مانده بود و در ‌2هفته پایانی موفق نشد این عدد را افزایش بدهد، حسین‌زاده با زدن یک گل به نساجی و 2گل به استقلال‌خوزستان، 14گله شد و فصل درخشان خودش را با بردن کفش طلا کامل کرد. برای تکمیل این کلکسیون از افتخارات، فقط آقای پاس‌گل شدن مهدی ترابی کم بود که او هم در نهایت با ثبت 9پاس‌گل این عنوان را به‌دست آورد؛ بالاتر از هم‌تیمی‌اش مهدی هاشم‌ نژاد که 8پاس گل داده. خلاصه که این عناوین به‌خوبی نشان می‌دهد تراکتور شایستگی بردن جام را داشت.