کلی گویی به سبک کی‌روش

بیانیه جدید کارلوس کی‌روش که روز پنجشنبه گذشته در پاسخ به سوال فرهاد عشوندی،سردبیر بخش ورزشی خبر آنلاین منتشر شد، نه‌تنها به ابهامات موجود در مورد این سرمربی پایان نداد بلکه بر حجم این ابهامات افزود. روز چهارشنبه شایعاتی درباره جدایی کی‌روش مطرح و در صفحه شخصی او در اینستاگرام نیز پستی با رنگ‌وبوی خداحافظی منتشر شد. اما همان‌طور که در ابتدا همشهری ورزشی و سپس چند رسانه دیگر خبر دادند خداحافظی او واقعیت نداشت و این تحرکات صرفا به‌قصد تهدید و تحت فشار گذاشتن مسئولان فوتبال ایران انجام شده بود. مشخص است که کارلوس کی‌روش از شرایط موجود ناراضی است و در آستانه بستن قرارداد جدیدش توقع بیشتری از فدراسیون فوتبال دارد. اما این توقعات دقیقا چه هستند و او این روزها با چه مشکلی روبه‌رو است؟ این سوالی است که نه پست اینستاگرامی کی‌روش به آن پاسخ دقیق و درستی داده است و نه بیانیه 9بندی او در روز پنجشنبه.
  این، چه بیانیه‌ای است؟
در بیانیه کارلوس کی‌روش، حداقل 7بند از 9بند به حرف‌های تکراری و توضیح واضحات اختصاص‌یافته و به‌هیچ نکته جدیدی در آنها اشاره نشده است. در بند اول بیانیه آمده «در ژوئن۲۰۱۷، تیم‌ملی ایران به جام‌جهانی روسیه صعود کرد!» بند دوم از پیشنهاد تمدید قرارداد خبر می‌دهد و در بند سوم و چهارم اشاره شده است که کی‌روش و تاج در جلساتی درباره ملزومات موفقیت در جام‌ملت‌های آسیا با هم صحبت کرده‌اند. در بند پنجم کی‌روش می‌گوید به احترام ایرانی‌ها طی این مدت با جایی مذاکره نکرده و هرگونه تصمیم‌گیری درمورد آینده حرفه‌ای خود را متوقف کرده است. بند ششم شاهکار است: «قرارداد من در روز ۳۱جولای سال۲۰۱۸ منقضی شد!» شاید کی‌روش این اطلاعات غیرضروری را به این دلیل ردیف کرده و در بندهای مختلف عنوان می‌کند که تعداد بندها را به‌هر شکلی که هست به 9بند برساند. چون او پیش از این هم بیانیه‌هایی در 9بند منتشر کرده و نشان داده بود علاقه خاصی به این عدد دارد. یکی از مهم‌ترین بیانیه‌های 9بندی او در دی‌ماه95 و پیش از صعود ایران به‌ جام‌جهانی با این مضمون منتشر شد که اگر تیم‌ملی به جام‌جهانی نرسد مسئولیت این اتفاق با فدراسیون فوتبال و برانکو ایوانکوویچ خواهد بود!
  به آینده مشترک باور ندارم
به هر ترتیب کارلوس کی‌روش در بیانیه جدیدش بعد از مقدمه‌چینی‌های فراوان بالاخره در 3بند پایانی به‌حرف اصلی‌اش رسیده که البته آن را به‌صورت سربسته و نه به‌صراحت عنوان کرده است: «امروز، دوم آگوست، حتی یکی از نیازهای تکنیکی شناخته و مشخص شده، به‌طور کامل توسط فدراسیون فوتبال ایران پیاده‌سازی و برآورده نشده است. متاسفانه، من مجبورم این‌گونه جمع‌بندی کنم که فدراسیون فوتبال ایران، یک‌بار دیگر می‌خواهد بدون آماده‌سازی تکنیکی مناسب و خوب، ریسک رویارویی و حضور در تورنمنتی بین‌المللی و سطح بالا مثل جام‌ملت‌های آسیا را انجام دهد. با در نظر داشتن نکات مذکور و در شرایطی که وقت کمی داریم، کم‌کم برایم سخت می‌شود تا به آینده‌ای مشترک باور داشته باشم.» از لابه‌لای این سطور، مشکل اصلی کی‌روش هرگز قابل ردیابی و گمانه‌زنی نیست. آیا همچنان پای مربیان باشگاهی و موضوع قدیمی در اختیار نداشتن بازیکنان مطرح است؟ آیا کی‌روش مشکل مالی دارد؟ آیا اردوها و بازی‌های تدارکاتی درحدی که او توقع دارد برنامه‌ریزی نشده‌اند؟ آیا موضوع بازیکنان سرباز و مخالفت با معافیت آنها دلیل ناراحتی کی‌روش است؟ در این مورد آخر کی‌روش بارها به‌صراحت انتقاد خود را مطرح کرده اما نکته اینجاست که حتی یک‌بار هم بازیکنی از تیم کی‌روش مشکل خروج از کشور پیدا نکرده و کار تیم‌ملی به نظام‌وظیفه گیر نکرده است.
  نق نزن، حرف بزن
نارضایتی از وضعیت موجود، حق طبیعی کارلوس کی‌روش است و او می‌تواند به‌عنوان سرمربی تیم‌ملی کاستی‌های احتمالی را به‌اطلاع مسئولان بالادست خود در فدراسیون برساند. اما پست‌ها و بیانیه‌های اخیر او حتی یک‌درصد هم به‌حل شدن مشکلات کمک نکرده است. کی‌روش با یک‌سوم این حرف‌ها می‌توانست مشکلات موجود را به‌روشنی مطرح کند و بحث را به پیش ببرد اما او سه‌برابر حرف زده و در واقع هیچ نگفته است. یکی از روزنامه‌ها دراین مورد نوشته مشکل سر انتقال پول است و کی‌روش می‌ترسد دلارهایش را چمدانی از ایران خارج کند و به جرم پولشویی در اروپا بازداشت شود. خیلی از رسانه‌ها هم معتقدند کی‌روش با این حرکات سعی دارد مثل همیشه فدراسیون را تحت فشار گذاشته و بهانه‌ای برای ناکامی احتمالی‌اش در آینده آماده کند. تمام این گمانه‌زنی‌ها طی روزهای آینده هم ادامه خواهد داشت. مگر اینکه کی‌روش دست از کلی‌گویی‌های همیشگی بردارد و با یک رویکرد حرفه‌ای، به‌جای نق زدن حرف بزند. این تنها چاره است؛ هم برای او، هم برای فوتبال ایران.