آب قنات،مهریه زنان طرشتی بود

قنات برای اهالی طرشت همچون یک رفیق و دوست بااهمیت و خاص بود، آن‌قدر که مهریه زنان را آب قنات در نظر می‌گرفتند. طرشت ۵ قنات داشت اما از این قنات‌ها تنها ۲ قنات زنده مانده‌اند و همچنان آب‌ دارند.
حاج محمدباقر حسین­مردی از معتمدین محله طرشت می‌گوید: «قنات شاهک، قنات کوچیکه، قنات آب بالا، قنات صدقی و قنات اسکندری از قنات‌های طرشت بود. از این قنات‌ها تنها قنات آب بالا و قنات صدقی هنوز آب‌ دارند و مابقی خشک ‌شده‌اند. مادرچاه قنات آب بالا از رود دره فرحزاد نشئت می‌گرفت که این روزها در محدوده پارک نهج‌البلاغه قرار گرفته است. قنات آب بالا مهم‌ترین قنات طرشت بوده و هست؛ به‌خصوص در گذشته آب این قنات چرخ های آسیاب معروف کهک را می‌چرخاند. حتی آسیابی قدیمی در محدوده صادقیه امروزی وجود داشت که همین قنات آب بالا
 چرخ هایش را می‌چرخاند. آب قنات کوچیکه هم به همین قنات آب بالا می‌ریخت.»
قنات معروف دیگر محله طرشت قنات صدقی است که مظهرش در پارک پردیسان پدیدار می‌شود و بخش وسیعی از پارک را سیراب می‌کند. حسین­مردی می‌گوید: «به زبان طرشتی این قنات به قنات صقدی معروف است ولی نام اصلی‌اش صدقی است. سرچشمه این قنات هم دره پلنگ فرحزاد بود.»
 تا چند سال پیش نیز قنات اسکندری که مادرچاهش کف رودخانه کن بود، در محله طرشت آب داشت. این قنات را فردی به نام اسکندری که یک ارباب قجری بود در باغ‌هایش ساخته بود. این قنات به‌واسطه ساخت‌وساز کور شده است.
رضا طرشتی ­نژاد از دیگر اهالی طرشت می‌گوید: «آب قنات‌ها سهمی بود. قنات‌ها وقف نبودند، ولی آبش را وقف می‌کردند. مثلاً می‌گفتند با سهم آب قنات فلان باغدار، توتستان را آبیاری کنید و درآمدش را وقف حسینیه می‌کردند. از طرفی آب قنات را مهریه زنان نیز می‌کردند. سند ازدواج مادرم موجود است و مهر او بخشی از آب قنات است.»