گزارش
استقبال هلندی‌ها از ابتکار یک تهرانی
طرح کاشت لاله برای مادران در گوشه‌ای از پایتخت اجرا می‌شود
مژگان مهرابی-روزنامه‌نگار
تا چشم کار می‌کند انواع گل‌های لیلیوم و لاله رنگین دیده می‌شوند که به بوستان آقابزرگی جلوه ویژه‌ای بخشیده‌اند؛ گل‌هایی که با اجرای طرح «لاله برای مادران» در این بوستان کاشته شده؛ طرحی که از چند سال پیش در تهران شروع شده و بازتاب‌هایی هم داشته است. این ایده نخستین‌بار توسط دکتر هومن اردبیلی برای یادبود مادر مرحومش در خیابان زرافشان تهران اجرا شد و از آن زمان به بعد هر سال در فصل بهار در قطعه‌زمینی در یک گوشه شهر با هماهنگی مدیریت شهری لاله می‌کارد. امسال هم بوستان آقابزرگی میزبان این طرح است. در یک روز بهاری به این بوستان رفتیم.
به پاس مقام مادر
ساعتی از ظهر گذشته و انتظار می‌رود بوستان آقابزرگی مثل همیشه خلوت باشد؛ اما اینطور نیست. در گوشه‌ای جمعیتی گرد آمده‌اند. با نزدیک‌شدن به محل ازدحام، آنها را می‌بینیم که از پشت فنس مشغول تماشای فضای گلکاری هستند، گل‌های لاله صورتی، بنفش، زرد، قرمز و ارغوانی و.... مثل دشت لاله است اما در مقیاس کوچک. اینکه در بوستانی گل‌های فصلی کاشته شود جای تعجب ندارد؛ اما تابلوی نصب‌شده روی فنس مردم نظاره‌گر را به فکر وامی‌دارد: «لاله برای مادران؛ به‌منظور زنده نگه‌داشتن یاد مادر عزیزم و به پاس مقام والای تمامی مادران ایران.»
ایده ناب برای تهران زیبا
ماجرای کاشت گل لاله به سال1392 برمی‌گردد؛ وقتی هومن اردبیلی در آستانه نوروز در باغچه جلوی خانه‌اش تعداد زیادی گل لاله کاشت تا به وقت شکوفاشدن‌شان لبخندی روی لب‌های مادرش بنشیند. اما قبل ازشکفته‌شدن گل‌های لاله مادر از دنیا رفت و او را در حسرت فروبرد. مهرام نائینی، مدیر روابط‌عمومی بنیاد «لاله برای مادران» می‌گوید: «اردبیلی سال بعد با هزینه شخصی خود 20هزار گل لاله در باغچه‌های اطراف خانه مادر کاشت و باعث تغییر سیمای محل شد. هر سال هم به تعداد گل‌ها افزود. مردم از دیدن باغ‌راه لاله استقبال زیادی کردند. تا اینکه بیماری کرونا شایع و کار متوقف شد؛ ولی با پایان اپیدمی کرونا، او دوباره اجرای طرح خود را با هزینه شخصی از سر گرفت.»
استقبال هلندی‌ها از کار یک ایرانی
هومن اردبیلی این روزها ایران نیست و می‌گویند که کاشت گل لاله را نذر محیط‌زیستی می‌داند و معتقد است مردم با این کار هم به زیبایی بصری محل سکونت خود کمک می‌کنند و هم باعث خشنودی اموات خود می‌شوند. نائینی می‌گوید: «چه خوب که کاشت گل و گیاه برای مادران فرهنگسازی شود. توسعه این کار مشارکت مردمی می‌طلبد. در این صورت است که طرح موفق می‌شود. در این سال‌ها کارشناسان زیادی از کشور هلند آمدند و کار آقای اردبیلی را تحسین کردند. حتی گفتند در کشورشان برای دیدن چنین منظره زیبایی باید هزینه پرداخت کنند.»
از ایده‌های مردم استقبال می‌کنیم
هادی حق‌بین، شهردار منطقه‌یک:کاشت گل توسط شهروند خیر بسیار ارزنده است؛ اما باید وسعت فضای گلکاری بیشتر شود. این بوستان شروع کار است و نباید انتهای آن باشد. درنظر داریم کار را به مرحله فرامنطقه‌ای برسانیم. با توجه به اینکه گل لاله در فصل بهار پرورش می‌یابد قاعدتا در دیگر فصل‌های سال چنین جذابیت بصری‌ای ندارد؛ بنابراین می‌توان از گل‌های فصلی استفاده کرد. اینگونه در همه روزهای سال فضای سرسبز و زیبایی خواهیم داشت. البته مشارکت مردمی می‌تواند ما را در اجرای چنین طرح‌هایی موفق‌تر کند. شهرداری منطقه‌یک در تمام موضوعات بنای کار خود را همکاری مردم گذاشته است. از هر ایده شهروندی در زمینه توسعه گلکاری و طرح لاله برای مادران استقبال می‌کنیم.
نذر محیط‌زیستی بسیار ارزنده است
آرش رضایی، ساکن محله فرشته:حس خوبی نسبت به باغ لاله کنج غربی بوستان آقابزرگی دارم. تا قبل از خواندن تابلوی روی فنس، وجود این‌همه لاله برایم جای ابهام داشت. کار دکتر اردبیلی را تحسین می‌کنم و دوست دارم من هم در چنین طرحی شرکت کنم. البته شاید از نظر مالی نتوانم کمک زیادی بکنم، اما به‌عنوان نیروی انسانی حاضر به همکاری هستم. کاشت گل‌وگیاه به‌عنوان نذر محیط‌زیستی بسیار ارزنده است.
نگهداشت؛ راهی برای مشارکت مردمی
احسان رجب‌زاده، ساکن محله فرشته: دورتادور فضای گلکاری‌شده فنس کشیده شده و این کار توی ذوق می‌خورد. دلیلش هم کم‌لطفی بعضی از شهروندان است که به گل‌ها آسیب می‌زنند یا آنها را می‌کنند. چه خوب است که مردم خود را نسبت به محل زندگی‌شان مسئول بدانند و در نگهداشت گل‌ها دقت بیشتری داشته باشند. کاشت گل برای پاسداشت مقام پدر و مادر ارزنده است؛ اما باید به موضوع نگهداشت هم توجه کرد و این کار مشارکت مردمی می‌طلبد. همین که در بین شهروندان فرهنگسازی شود که در حفظ گل‌ها خود را سهیم بدانند، یکی از گام‌های مشارکت مردمی است.
در همینه زمینه :
