خانه بانوی شعر ایران

سمت چپ کوچه شهید کمیلی در محله اودلاجان چند پله پهن به خانه‌ای منتهی می‌شود که معماری آن با خانه‌های اطراف متفاوت است؛ خانه‌ای که هنوز معماری گذشته خود را حفظ کرده و پایین‌تر از سطح کوچه قرار دارد. چند پله پهن سیمانی، به خانه‌ای دوطبقه منتهی می‌شود که مانند بسیاری از خانه‌های قدیمی حوض کوچکی در وسط حیاط دارد. راهروی باریکی در ورودی خانه، با پله‌های مارپیچ، مسیر رفتن به طبقه دوم و اتاقی است که پروین اعتصامی روزگاری در آن زندگی و نخستین سروده‌هایش را زمزمه می‌کرده است. اعتصام‌الملک، پدر پروین اعتصامی وقتی به نمایندگی مجلس انتخاب و از تبریز راهی تهران شد، همراه ۳ فرزندش ابوالقاسم، ابوالفتح و پروین به تهران آمد. او در زمینی از اراضی میرزا نصرالله مستوفی در کوچه‌ای که نامش مرتضی‌خان خزانه بود (احتمالا خزانه‌دار ناصرالدین شاه) خانه‌ بزرگی ساخت که مانند خانه‌های آن دوره شامل اندرونی و بیرونی بود. این ساختمان قدیمی در محله اودلاجان یادگاری است از روزگاری که این شاعر همراه پدر و مادر و برادرهایش در آن زندگی می‌کرده‌اند.