هر کشور یک تقویم

انواعی از تقویم‌ها در جهان وجود دارد که شاید از شنیدن نام آنها تعجب کنید اما این تقویم‌ها براساس رسوم یک کشور تشکیل شده‌اند.

تقویم کره‌ای
تقویم کره‌ای تقویمی قمری-خورشیدی است که از تقویم چینی اقتباس شده‌است و در کشور کره استفاده می‌شود. این تقویم امروزه در کره به «تقویم قمری» معروف است. شمارش سال‌های این تقویم از ۲۳۳۳ قبل از میلاد شروع می‌شود که تاریخ تأسیس کره توسط دانگون است. در این تقویم، مانند تقویم مغولی هرسال به نام یکی از حیوانات دوازده‌گانه نامگذاری می‌شود. تقویم میلادی در کره از سال ۱۸۹۶ به بعد، جایگزین این تقویم شد. اما گاهشماری قمری در شرایطی مانند تاریخ تولد و فوت و مراسم باستانی و محلی مورد استفاده قرار می‌گیرد. براساس تقویم قمری، جشن‌های سئولال (سال نوی قمری)، چوسِئوک (شکرگزاری از طبیعت) و روز تولد بودا از بزرگ‌ترین جشن‌های مردم کره به‌شمار می‌روند.

تقویم بودایی
تقویم بودایی در اصل در مناطق جنوب شرق آسیا در کشورهای کامبوج، تایلند، لائوس، میانمار و سریلانکا در انواع گوناگون استفاده می‌شود. این تقویم بر پایه حرکت زمین به دور خورشید است که دارای ماه‌هایی به طول ۲۹ و ۳۰ روز است و مانند تقویم‌های خورشیدی دیگر دارای یک‌ماه ۳۰ روزه (یک روز اضافه) در هر 6سال یک‌بار است. در تقویم بودایی ابتدای این تقویم ۱۱ مارس ۵۴۵ سال قبل از میلاد مسیح درنظر گرفته شده‌است؛ آنها معتقدند که بودا در این تاریخ از دنیا رفته‌است.

تقویم قبطی
گاهشماری قِبطی برای مسیحیان قبطی مصر رواج داشته است. این گاهشماری از تقویم قدیم مصر (فرعونی) گرفته شده‌است. تفاوت اساسی آ‌نها وجود سال کبیسه در قبطی است. در گاهشماری قبطی سال به 12‌ماه 30روزه و 5روز اضافه در پایان سال بخش می‌شود. قبطیان گاهی این 5روز را «ماه کوچک» می‌خوانند. سال کبیسه هر 4سال است. آغاز سال نیز در اواخر تابستان است و آغاز شب آن‌روز از غروب آفتاب.

تقویم بربری
گاهشماری بربری تقویمی سالانه است که مردم بربر شمال آفریقا از آن استفاده می‌کنند. این تقویم در زبان عربی با نام «فلاحی» (کشاورزی) یا «عجم» شناخته می‌شود. دلیل این نامگذاری اعراب این است که آنها از گاهشماری بربری برای تنظیم کار فصلی کشاورزی‌شان بهره می‌برند. گاهشماری بربری از نظر زمانی، دقیقاً با گاهشماری ژولینی مطابقت می‌کند.