
نمادهای فصلی

برخی نمادهای شهری، ثابت و همیشگیاند و حتی به نشانههای آن شهر یا محله تبدیل میشوند؛ مانند برج آزادی که سال1349شمسی در میدان ورودی شهر تهران، جا خوش کرد و حالاحالا هم برقرار است. ویژگی این نمادها آن است که چشم مردم شهر به آنها عادت میکند و البته گاهی همین عادتها آفتی است که باعث میشود این نشانههای شهری زیبا کمتر دیده شوند. اما برخی دیگر از این نمادها، زماندار و مناسبتیاند و با آمدن روزها و ماهها و فصلها، در میدانی مینشینند و بعد از اندکزمانی هم میروند. شاید مهمترین ویژگیشان آن است که بهخاطر
نو بودن، توجهها را بهخود جلب میکنند و روحیهای تازه به اهالی آن محله میبخشند. برخی مناسبتها مثل نوروز یا ماه مبارک رمضان هم بهترین بهانه برای بهکارگرفتن هنرمندان شهر است که اثری فصلی و مناسبتی خلق کنند و طرحی نو دراندازند تا
حال و هوای روحی اهالی شهر را بهارانهتر کنند. این دو نماد، در میدان جهاد و تقاطع خیابان میرداماد با شریعتی جانمایی شدهاند.