آتش زیر پاتیل‌ها و راز محبوب شدن سمنو
موضوع: سمنوهای معروف تجریش
موقعیت: بازار قدیمی تجریش- سرپل
اغلب کسانی که از حال و هوای بازار تجریش و خرید انواع میوه‌ها و نوبرانه‌های آن لذت می‌‌برند قطعا با سمنوهای تجریش، به‌خصوص قبل از سال نو آشنایی دارند. عباس صالحی، ساکن قدیمی محله تجریش می‌گوید: «منصورخان زاهدی نخستین کسی بود که جلوی در امامزاده صالح(ع) قبل از سال نو، یک قابلمه سمنو می‌آورد و می‌فروخت. منصورخان خودش جوانه گندم را برای پخت سمنو عمل می‌آورد و تابستان‌ها هم آبلیمو و آبغوره‌ای را که خودش می‌گرفت، می‌فروخت. چند سال بعد در کوچه زغالی‌ها، محمد بحری سمنوی خودش را به نام سمنوی دایی‌ممد آورد که هنوز هم جزء پرفروش‌ترین‌های محله است. ولی سمنویی که بیش از این دو معروف شد سمنوی عمه‌لیلا بود که به‌خاطر برندسازی و شعبه‌های مختلف، بیشتر به گوش مردم آشناست.» داستان
عمه لیلا و سمنوهای معروف او هم جالب و شنیدنی است. حسن تجریشی، داماد عمه لیلا که بعد از درگذشت او آتش زیر‌پاتیل‌ها را روشن نگه داشته، بهتر از هرکسی درباره راز خوشمزگی سمنو‌هایی که همچنان برای خرید آن صف‌های طولانی تشکیل می‌شود صحبت می‌کند:«این سمنو با جوانه گندم و آرد پخته می‌شود و هیچ افزودنی دیگری ندارد.» به‌گفته تجریشی، عمه‌لیلا متولد ۱۳۰۰ بود و بعد از ازدواج از همدان به تهران آمد. در خانه‌اش به روی مردم باز و به قول معروف سفره‌دار بود. وقتی هم که بساط سمنوی نذری را در محله به‌پا می‌کرد همه همسایه‌ها پای کار می‌آمدند.
