
نخستین ساکنان تجریش

موضوع: مهاجران و طایفهها
موقعیت: روستای تجریش
تجریش، از همان زمان شکلگیری میزبان مهاجران از شهرها و روستاهای اطراف بود. طالقانیها یکی از نخستین طایفههایی بودند که برای انجام کارهایی مثل کارگری، میوهچینی و کار در باغهای پرمحصول راهی تجریش شدند. با توجه به اینکه روستای تجریش برای سکونت در آن روزگار مناسب بود، این رفتوآمدها باعث ماندگاری آنها در تجریش شد.
بعد از طالقانیها نوبت به اصفهانیها، یزدیها و نائینیها میرسد. مهاجرت این اقوام هم بهدلیل وجود چشمهها و قناتهای پرآب در روستاهای شمیران بود. اغلب مردها برای حفر چاه و قنات و مراقبت از آنها و از همه مهمتر کسب درآمد به تجریش میآمدند که این رفتوآمدها آنها را نیز ماندگار کرد. همچنین اردبیلیها باعث رونق حجرهها و مغازههای داخل بازار تجریش شدند.
اما برای تکمیل بحث جمعیتشناسی شمیران، باید به طایفههای شمیرانی اشاره کرد. در اینباره عباس صالحی از معتمدان محله تجریش، میگوید: «نخستین طایفه ساکن در این محدوده محققی هستند که از ملاکان و زمینداران بودند. این خانواده دست بهخیر بودند و بزرگان این طایفه زمینهای زیادی را وقف کردند. فکریها از دیگر طایفههای مهم تجریشی بودند، بیشتر اهل سواد و علم و دنبال آموزش و پرورش بودند. طایفه صفریها هم باغدار و الیاسیها هم بیشتر باغدار و گلهدار بودند. از پل رومی تا سر کوچه رضائیه املاک الیاسیها و ظفریها بود. صالحیها از دیگر طایفههای ساکن در تجریش بودند که اغلب در حوزه امور دینی فعالیت داشتند. طایفه ملکیها صنف نانواییهای تجریش را عهدهدار بودند. امامیها، حسابیها، عابدیها و فرزانیها، شفیعیها، معمار منفردها، ذاکریها، رمضانیها، نادمیها، جمشیدیها، سماییها و صادقیها هم از دیگر طایفههای تجریش هستند.»
صالحی درباره متولیان سابق امامزاده صالح(ع) میگوید: «قدیمیترین متولیان از طایفه حاجحسینی بودند و بعدها این منصب را طایفههای امامی و صالحی عهدهدار شدند. مرحوم «شیخ علی امامی» قدیمیترین خادم و آخرین خادم امامزاده صالح(ع) تا چند سال پیش در قید حیات بود. او کلیددار امامزاده صالح(ع) و مردی متین و بسیار باخدا بود. مرحوم «حاج مصطفی صالحی» متولی دیگر امامزاده بود. حاج مصطفی قاری و روضهخوان امامزاده بود و راه پدرش، آشیخ علی را ادامه داده بود؛ راهی که بعدها پسرش، حاج رضا بهمدت 50سال ادامه داد.»