لبخندهاي اورجینال

دانیال معمار؛  سردبیر

می‌گویند شما غمگین‌ترین مردم جهان را دارید. چقدر اشتباه می‌کنند. شاد بودن به اين نيست كه تنها يك لبخند و خنده بزرگ، سنجاق كنيد به صورت‌تان و هر جايي كه مي‌رويد، آن را نشان ديگران بدهيد تا ديگران بدانند و آگاه باشند كه شما، چقدر شاد و خوشحاليد. شادي واقعي از دل آدم مي‌آيد و لبخندي كه با اين شادي واقعي پشتيباني شود، لبخندي دلنشين‌تر و تأثيرگذارتر خواهد بود تا لبخندي كه همين‌جوري و براي نشان دادن اينكه مثلا ما چقدر شادیم ايجاد شود. غربی‌ها دهه‌هاست که به دنبال همین شادی تصنعی رفته‌اند، به همین دلیل هم نسخه ابتذال و بی‌بندوباری را برای شاد کردن مردم پیچیده‌اند.
ايجاد شادي هم در جايي غير از صورت آدم اتفاق مي‌افتد و نواحي صورت هر كسي، تنها بازتابي از نشاط و شادي دروني است. مي‌توانيم كارهاي زيادي انجام بدهيم تا بازتاب شادی آن، در صورتمان هويدا شود. مي‌توانيم با خانواده به گردشي چند ساعته برويم يا دور يك پارك بدويم يا با دوستان و آشنايان‌مان بنشينيم و گل بگوييم و گل بشنويم. اما من جاهايي را مي‌شناسم كه در روزها و شب‌های گذشته مي‌شد لبخندهاي واقعي و اورجينال عده‌اي را ديد؛ از همان‌هايي كه زيباست و باعث زيبايي صورت و سيرت مي‌شود.
هر سال در همین حوالی، پير و جوان محله‌ها دور هم جمع مي‌شوند و بساط جشن و شادي نیمه شعبان را برپا مي‌كنند. شعبان شاد است؛ از آن ماه‌هایی که از هلال تا قرص کاملش پر از خیر و برکت و خوشحالی است. به خاطر همین می‌شود بدون نگاه کردن به تقویم رسیدن هلال این ماه را از ظاهر کوچه‌ها و خیابان‌ها و حتی از نگاه کردن به چهره‌های مردم فهمید. اين روزها و شب‌ها كه میلاد منجی عالم است و یکی از بزرگ‌ترين اعياد ما شيعيان، حول و حوش مساجد كه بروي و در برنامه‌ها و جشن‌هايشان شركت كني مي‌تواني اين خنده‌های اورجينال را كنار آنها حس كني.
آنها هر سال همين موقع‌ها، بدون قرار قبلي، بدون هماهنگي و بدون دعوت مي‌آيند و خيلي خاكي و بي‌منت و توقع، بساط جشن بزرگ نیمه‌شعبان را برپا مي‌كنند، در مسجدها، حسينيه‌ها، تكيه‌ها، كوچه‌ها و خيابان‌ها و هر جايي كه بتوان دور هم جمع شد و شادي كرد. آنجاها كه بروي همان خنده اورجينال روي لب‌هايت مي‌نشيند. دروغ می‌گویند که ما غمگین‌ترین هستیم، ما اتفاقا شادترین مردم جهانیم، چون امیدوارترین مردم دنیا را داریم؛ امیدواریم به آینده‌ای روشن، به ظهور منجی عالم.