باخت خیابانی

 در حد يک تيم محلي؛ اين تعبير شايد تا حدي بي‌رحمانه به‌نظر برسد، اما وقتي تيمي به بزرگي استقلال در زمين خودش با يک گل به شمس‌آذر پايين‌جدولي مي‌بازد و حداقل 4گل ديگر هم نمي‌خورد، تنها راه توصيف تراژدي، پناه‌بردن به همين کلمات تندوتيز است. تيم بيماري که در آغاز دور برگشت و براي نخستين‌بار بعد از بازگشايي آزادي به ميدان رفت و باخت، هيچ نسبتي با آن مدعي سنتي و قديمي فوتبال ايران ندارد. اين استقلال، به‌شدت شلخته است؛ بدون ايده و اميد، بي‌آنکه اصلا خودش بداند دنبال چيست. خيلي از بازيکناني که قبلا جذب شده‌اند، به‌شدت معمولي هستند و کارايي چنداني ندارند. يکي مثل مسعود جمعه هم که با نظر خود پيتسو موسيمانه جذب شده، اصلا شبيه فوتباليست‌ها نيست. شگفت‌انگيز اينکه در چنين شرايطي، همين مربي به‌شدت اصرار دارد يک بازيکن ايراني ديگر را که 6ماه گذشته خانه‌نشين بوده، جذب کند!
در هر صورت استقلال در حالي با تنها گل دقيقه63 امير شباني مقابل شمس‌آذر شکست خورد که ناآمادگي اين تيم از صد‌ فرسخي مشخص بود. جلال‌الدين ماشاريپوف در همان دقايق ابتدايي مصدوم شد، آنهايي هم که در زمين ماندند، عمدتا کند، سنگين و پراشتباه نشان دادند؛ شايد نتيجه تعطيلي 8روزه تمرينات تيم در فاصله بين 2نيم‌فصل. موسيمانه که در اردوي کيش به خيبر خرم‌آباد باخته و از مصاف با نساجي گريخته بود، در نشست خبري قبل از مسابقه با دفاع از ايده تعطيلي 8روزه گفت: «من از گوشه خيابان نيامده‌ام. مي‌دانم کي تمرين کنيم و کي استراحت.» اين باخت بزرگ اما پاسخ در‌خوري بود که مربي آفريقايي دريافت کرد.