هدف؟ حیثیت

مسابقات نیم‌فصل دوم لیگ بیست‌وچهارم فوتبال ایران در حالی آغاز می‌شود که در بازگشایی رسمی ورزشگاه آزادی، استقلال باید به مصاف شمس‌آذر قزوین برود؛ حریفی که دست‌کم روی کاغذ نباید برای آنها مشکل‌ساز باشد. تیم قزوینی عمیقا در بحران به سر می‌برد و با 13امتیاز از 15بازی تنها یک رتبه با قعر جدول فاصله دارد. شمس‌آذر به‌تازگی در انتخابی بحث‌برانگیز مهدی رحمتی را به‌عنوان سرمربی خود معرفی کرده است؛ مردی که 2تجربه اخیرش در نساجی و هوادار کاملا ناموفق بوده و طی 32بازی صاحب فقط 5برد شده است! رحمتی سومین سرمربی شمس‌آذر در این فصل است؛ بعد از سعید دقیقی که بالاخره اصرارهایش جواب داد و از این تیم جدا شد و البته پس از رضا مهاجری که انتخاب چندان خوبی برای این تیم از کار در نیامد. خلاصه که وضع نماینده قزوین طی دومین فصل حضورش در لیگ برتر اصلا خوب نیست و احتمالا با تمام وجود برای ارائه یک بازی دفاعی و کسب تک امتیاز به تهران می‌آید.
در این‌سو اما بزرگ‌ترین انگیزه استقلال در نیم‌فصل پیش‌رو، باید دفاع از اعتبار و آبروی این برند بزرگ باشد. حقیقت آن است که استقلال 18امتیازی همین حالا 14امتیاز با صدر جدول فاصله دارد و با شرایط موجود حتی برای قرارگرفتن در جمع 3تیم بالای جدول هم کار بسیار سختی دارد. در نتیجه حداکثر کاری که از دست آبی‌ها بر‌می‎‌آید، این است که از اسم «استقلال» مراقبت کنند. حقیقت آن است که این مساوی‌های پیاپی و نمایش‌های محافظه‌کارانه و باری‌به‌هر‌جهت در ‌شأن آبی‌ها نیست. آنها نباید کاری به موقعیت جدولی‌شان داشته باشند و در هر مسابقه طوری به زمین بروند که انگار برای قهرمانی می‌جنگند. در کنار این، می‌شود از فرصت حساسیت پایین مسابقات، برای ارائه فوتبال زیباتر و نیز میدان‌دادن به جوانان استفاده کرد. البته که بازی‌های لیگ به‌طور همزمان تدارک خوبی هم برای 2هدف اصلی استقلال به شمار می‌آید؛ حضور موفق در جام‌حذفی و لیگ نخبگان آسیا.