از دور دل میبرد و از نزدیک زهره!
ورزشگاه امامرضا مشهد احتمالا استانداردترین ورزشگاهی است که در 40 سال اخیر در ایران ساخته شده، اما در بازی پدیده-پرسپولیس آشکار شد که حتی این ورزشگاه مدرن هم از استانداردهای روز دنیا فاصله زیادی دارد. از تصاویر تلویزیونی هم میشد فهمید چمن ورزشگاه بیکیفیت و پر از چاله چوله است. بارها توپ جلوی پای بازیکنان دو تیم به اصطلاح فوتبالیها پله شد. یکبار زمانی بود که بشار رسن از راست به دروازه پدیده هجوم برد، به محوطه جریمه نزدیک شد و در حالی که کسی مقابلش نبود، بهجای یک پاس دقیق، توپ را با فاصله زیاد به اوت زد. بعد از بازی هم برانکو ایوانکوویچ و چند نفر از بازیکنان پرسپولیس به بیکیفیتی چمن اشاره کردند. غیر از چمن، بهنظر میرسید نور ورزشگاه هم استاندارد نباشد. تصاویر وضوح زیادی نداشت و به بیننده تلویزیونی لذت نمیداد. شاید هم ایراد از کیفیت فیلمبرداری بازی بود. تنها نقطه قوت این استادیوم از نگاه بیننده تلویزیونی، تصاویری بود که دوربینها از بالا گرفته بودند. سازهای زیبا و مدرن با نورپردازی بیرونی عالی که آن را شبیه به ورزشگاههای جامجهانی در روسیه کرده بود.