یادگار‌نویسی در حال و هوای موزه
یادگاری‌نویسان در خانه‌موزه‌ها نیز بیکار نبوده و نیستند. اغلب در دفاتر یادبود این اماکن، کلمات و جملاتی می‌نویسند که حالی است از احوال صاحبان قدیمی و رفته خانه‌موزه‌ها. مثلا در خانه‌موزه جلال و سیمین، بیشتر عاشقانه‌نویسی کرده و می‌کنند: «چونان جلال می‌خواهمت... چونان سیمین پذیرایم باش»، «چه حق که در خانه‌‌تان فقط عشق، موزه شده‌است» و «عشق باس مثل عشق اینا، ادبیاتی باشه». یا در خانه‌موزه مقدم که یادگاری‌نویسان از دلنشینی خانه‌ای که کنج و دنج است، نوشته و هنوز هم می‌نویسند: «الهی که خانه خراب شم تا معمار خانه‌ام تو باشی جناب مقدم»، «امان از دست بساز و بندازهایی که معنی خونه رو عوض کردن» و «اکازیون که می‌گن یعنی خیابان امام‌خمینی، بعد از شیخ‌هادی، پلاک 251».
