چرا دیابت مهم است؟

مریم سرخوش-دبیر تندرستی

سال 2009 میلادی اپیدمیولوژیست‌ها اعلام کردند 438میلیون مبتلا به دیابت در سال‌2030 میلادی در جهان وجود خواهد داشت. دقیقا 3سال بعد، در 2012 آنها این پیش‌بینی را اصلاح و عنوان کردند که این عدد 552میلیون خواهد بود. سال‌2020 پیش‌بینی این متخصصان باز هم تغییر کرد و تعداد مبتلایان به دیابت 578میلیون نفر تخمین زده شد. اما این خاتمه ماجرا نبود و در 2021 هم اعلام کردند که در محاسبات خود اشتباه و کم‌شماری کرده‌اند و این عدد 643میلیون نفر خواهد بود.
این درحالی است که عمده پیش‌بینی اپیدمیولوژیست‌ها درباره شیوع بیماری‌ها تقریبا درست از آب درمی‌آید اما این مسئله درباره دیابت حداقل تا همین حالا و پس از چندبار تغییر آمارها، صحیح نبوده و غیرقابل پیش‌بینی‌شدن به یکی از ویژگی‌های دیابت بدل شده است. البته که همین حالا هم آخرین گزارش‌های فدراسیون بین‌المللی دیابت‌(IDF) و سازمان جهانی بهداشت‌(WHO) از شیوع دیابت در سطح جهانی به شکل نگران‌کننده‌ای در حال افزایش است. تا همین 2سال پیش یعنی در 2021 میلادی حدود ۵۳۷میلیون نفر در جهان -بین سنین ۲۰ تا ۷۹ سال- به دیابت مبتلا بودند و WHO تخمین می‌زند که تا سال ۲۰۴۵ این عدد به ۷۸۳میلیون نفر برسد. دیابت فقط یک‌بار اضافه به سیستم بهداشتی کشورها نیست، بلکه ابعاد مالی قابل‌توجهی هم دارد. هزینه‌های درمان، داروها، انسولین، دستگاه‌های قند خون و... به میزان قابل‌توجهی افزایش پیدا می‌کند و علاوه بر این مشکلات جدی در بروز بیماری‌های قلبی-عروقی، کلیوی و اختلال بینایی را هم رقم می‌زند. به همین دلیل تلاش‌های نظام سلامت برای ارائه مراقبت‌های مقرون‌به‌صرفه و استراتژی‌های پیشگیرانه برای کاهش این هزینه‌ها اهمیت زیادی دارد. البته دیابت یک بیماری پیچیده است که برای مدیریت و پیشگیری مؤثر نیاز به یک رویکرد چند‌جانبه دارد و تنها با استراتژی‌های نظام‌های سلامت قابل مدیریت نیست، بلکه خود افراد هم باید شیوه زندگی سالم را آموزش ببینند و با خودمراقبتی آشنا شوند چون در پیشگیری از دیابت نقش مهمی‌ دارند. از سوی دیگر، جمعیت کشور در حال پیر‌شدن است و شیوع این بیماری در سنین بالا هم بیشتر می‌شود. به همین دلیل باید سبک زندگی سالم بیش از گذشته فرهنگسازی شود که در این شماره از ضمیمه همشهری تندرستی به این موارد پرداخته شده است.