زندگی
در جبهه غرب خبری نیست!
گزارشی از واقعیت‌های زندگی مهاجران که کسی از آن خبر ندارد و حالا در فضای مجازی نشت پیدا کرده است
فاطمه عسگری‌نیا- روزنامه نگار
مهاجرت به امید زندگی بهتر و رفتن به بهشت غرب، آرزوی این‌روزهای خیلی از مردم شده است. فرقی هم نمی‌کند تحصیل‌کرده باشند یا نه، از طبقه اجتماعی مرفه باشند یا متوسط و حتی ضعیف. تنها چیزی که تمام فکر و ذهنشان را پر کرده، زندگی در بهشتی است که مبلغان مهاجرت از آن سوی مرزها برای آنها ساخته‌اند؛ از اروپا گرفته تا آمریکا خیلی‌هایشان هم معتقدند آنجا قدر ما را بیشتر می‌دانند و با این ذهنیت دار‌و‌ندارشان را می‌فروشند تا به قول خودشان از شر زندگی سخت در ایران خلاص شوند و در کشور مقصد آسوده زندگی کنند؛ غافل از اینکه زندگی آسوده در غرب به اعتراف خیلی از آنهایی که تجربه زندگی آنجا را دارند با شنیده‌هایشان زمین تا آسمان فرق می‌کند و به قول خیلی‌هایشان سرابی بیش نیست.
اینجا هم آدم‌ها غمگین‌اند
اوایل همین امسال بود که ارژنگ امیرفضلی در ویدئویی که مضمونش بیشتر شبیه یک طنز تلخ بود، پرده از این سراب برداشت و گفت اینجا هم(تورنتوی کانادا) به‌خاطر وضعیت سخت اقتصادی پیش‌روی مردم، آدم‌های غمگینش زیاد شده‌اند. امیرفضلی در بخشی از این ویدئو می‌گوید از درآمد ماهانه 3هزار‌دلاری‌اش 2هزار و 400دلارش هزینه مسکن اجاره‌ای کوچک اوست، 100دلار هزینه تردد با وسایل نقلیه عمومی، 100دلار هزینه قبض تلفن همراه و اینترنت، 50دلار هزینه حداقل هر خرید برای مایحتاج روزانه، 50دلار هزینه پول برق و حداقل 50دلار صرف یک وعده غذای ساده در رستوران و در آخر با تلخندی یادآور می‌شود که حق بیمار‌شدن ندارد؛ چرا‌که چیزی از درآمدش باقی نمی‌ماند. اگرچه تبلیغات نادرست دلالان مهاجرت این امید را به مهاجران می‌دهد که دولت کانادا با در اختیار قرار‌دادن کریتید‌کارت، هوای شما را در زندگی دارد، امیرفضلی این کارت‌ها را عامل بدبختی افراد به‌خصوص مهاجران می‌داند و می‌گوید: «دلگرمی وجود 2000دلار در این کارت‌ها باعث می‌شود تا مهاجران بی‌محابا هزینه کنند و عدم‌توانایی در پرداخت بدهی‌های ماهانه به سیستم بانکی در کنار سود‌های هنگفت یکباره آنها را در دامی بزرگ می‌اندازد که رهایی از آن به این سادگی‌ها نیست.»
اینجا از بهشت خبری نیست
در دیگر ویدئوهای منتشر‌شده در فضای مجازی هم مریم که ساکن سوئد است، با نمایش تصویری از یک خرید روزانه در سوئد از گرانی‌های آنجا گلایه می‌کند. زمانی که او این ویدئو را گرفته هر کرون سوئد معادل 4300تومان ایران بوده. او می‌گوید 9دسته سبزی حاوی سبزیجاتی مثل ریحان، پیازچه، گشنیز، جعفری و تره 370کرون شده و 2بسته نان، 4بسته کالباس، یک بسته سوسیس، چیزی حدود 180کرون و همه اینها در کنار خرید گوشت و... جمعا 1260کرون شده است معادل بالغ بر 5میلیون تومان ایران.او هم در این ویدئو از هزینه‌های بالای زندگی خارج از ایران گلایه می‌کند و می‌گوید با فکر و اندیشه تصمیم به مهاجرت بگیرید؛ اینجا از بهشت برین خبری نیست.
همه شهروند درجه2 هستیم
نکته مهمی که مشوقان مهاجرت ایرانی‌ها هیچ‌گاه از آن سخن نمی‌گویند و اغلب از سوی مهاجران در غرب به‌عنوان یکی از غمنامه‌های مهاجرت روایت می‌شود، جایگاه ایرانی‌ها در کشورهای دیگر است. آنها می‌گویند شما در هر جایگاه با هر میزان تحصیلات و ثروتی که باشید، شهروند درجه2 محسوب می‌شوید و این وضعیت دردناکی است که ما همه اینجا تجربه می‌کنیم؛ حتی کودکانمان در دبستان.
پاسپورت معتبر داری اما پول سفر نداری
احسان هم که حدود 5سال است در هلند زندگی می‌کند، به موضوع پاسپورت معتبر اشاره می‌کند و می‌گوید خیلی از ایرانی‌ها به امید داشتن پاسپورت معتبر و آزادی در انتخاب سفرهای خارجی تن به مهاجرت می‌دهند، درحالی‌که هزینه‌های زندگی در هلند آنقدر بالاست که اغلب هلندی‌ها خودشان هیچ‌وقت از این پاسپورت در سال استفاده نمی‌کنند و تفریح و سفرشان محدود می‌شود به کمپ‌های اطراف شهر. به اعتراف او، خیلی از هلندی‌ها 5سال و حتی بیشتر است که توان خروج از شهر خودشان را نداشته‌اند، چه برسد به سفر خارجی و این یعنی پاسپورت معتبر فقط ابزاری برای دلالان مهاجرت است که شما را ترغیب به ترک وطن کنند.
برده‌داری نوین مهاجران در اروپا
مسیح اما از هلند واقعیت‌های دیگری را برای آنها که قصد مهاجرت دارند، روایت می‌کند و می‌گوید خیلی وقت‌ها دوستانم پست‌هایی از ایران برایم ارسال می‌کنند که در آن می‌گویند اگر پرستار یا دانشجو باشید، این امکانات در هلند در اختیار شما قرار می‌گیرد و جوان‌های ایرانی هم به امید زندگی بهتر دل از همه‌‌چیز و همه‌کس می‌کنند برای رفاه و زندگی بهتر، غافل از اینکه دولت هلند فقط به فکر جیب خود است. و هیچ‌کس برای جوان ایرانی واقعیت را توضیح نمی‌دهد. در اروپا سیستم برده‌داری هنوز حرف اول را می‌زند. واقعیت این است که شما هرقدر هم که خوب پول دربیاورید در هلند باید طبق قانون این کشور یک‌سوم آن را بابت مالیات به دولت برگردانید؛ درواقع دولت شریک دارایی شماست نه‌تنها در حقوق دریافتی، در تمامی ابعاد زندگی‌تان. به‌گفته او، اگر یک ایرانی ارثیه خانوادگی هم به او برسد و به هلند منتقل کند باید یک‌سوم سهم دولت را بپردازد.مسیح در ادامه ویدئوی خود با بیان اینکه تحصیل در دانشگاه‌های هلند رایگان نیست، می‌گوید اینجا کسی اجازه ندارد بعد از دانشگاه وارد بازار کار شود بلکه باید 2سال در مجموعه‌های حرفه‌آموزی مشغول شود که این خود هزینه‌های سنگین آموزشی را شامل می‌شود. بعد از آن باید شانس خود را برای ورود به بازار کار آزمایش کند. و درنهایت با بیان اینکه سیستم برده‌داری در این کشور همانند گذشته‌های دور زنده است، از نژاد‌پرستی هلندی‌ها گلایه می‌کند و می‌گوید هیچ غیرهلندی اینجا نمی‌تواند به‌راحتی پیشرفت کند.