باور رمز صعود

لیلی خرسند

زهرا قنبری در این سال‌ها کم گل نزده، در هر دوره از لیگ فوتبال زنان یا خانم گل بوده یا فقط یکی دو گل برای رسیدن به این عنوان کم داشته اما گل آخر زهرا مهم‌ترین گلی است که او در عمر فوتبالش زده، گلی که تاریخ جدیدی در فوتبال زنان ایران نوشت، گلی که پایه‌گذار صعود تیم خاتون بم به جمع 8تیم لیگ قهرمانان زنان آسیا شد. خوشحالی صعود هنوز با قنبری مانده، او از شادی‌ها می‌‌‌گوید و از خستگی بعد از خوشحالی و... اما مهم‌ترین چیزی که او و هم‌تیمی‌هایش از 3بازی در تایلند به‌دست آورده‌اند، باور است، باوری که از نظر زهرا دلیل صعود تیم شد.

   الان آن بالا کنار ابرهایی؟
آن بالا بودم اما دیگر پایین آمدم. البته که تیم‌ ما همیشه آن بالاست و حالا هم با این صعود خیلی خوشحالیم. واقعا اتفاق خیلی خوبی برای فوتبال ما افتاده.

  گل این اتفاق را هم که خودت زدی و حس متفاوتی داری.
من بیشتر برای فوتبال‌مان خوشحالم که بالاخره بعد از مدت‌ها یک اتفاق مهم برایش افتاد ولی در هر بازی مهمی که به پیروزی منجر می‌شود، بازیکنی که گل را زده حس متفاوت و خوبی دارد.

  واکنش هم‌تیمی‌هایت بعد از آن گل هم دیدنی بود.
همه بازیکنان با دل و جان خوشحالی کردند. خیلی کیف داشت و حس همه ما فوق‌العاده بود. هیچ‌کدام از ما روی زمین نبودیم. ما بازی به بازی بهتر شدیم و دیدیم که می‌توانیم کارهای بزرگ انجام بدهیم و فقط کافی است که بخواهیم و دست‌به‌دست هم بدهیم. واقعا صعود ما به جمع 8تیم کار بزرگی بود.

  بعد از مدت‌ها خنده مرضیه جعفری مربی تیم را هم دیدیم. حتی بعد از قهرمانی در لیگ هم ندیده بودیم، بخندد.
همه ما احساس غرور کردیم و این خوشحالی خاصی داشت. مربی‌مان هم مزد زحمات چند ساله‌اش را گرفت. خانم (جعفری)‌ خیلی خوشحال بود و احساس خوبی داشت. واقعا شب فوق‌العاده‌ای داشتیم.

  مهمانی گرفتید؟
مهمانی که نه. حس آن شب را ما با هیچ‌چیز عوض نمی‌کنیم. هم خودمان و هم خانواده‌هایمان خیلی خوشحال بودند. آن شب در اتوبوس اینقدر شادی کرده بودیم که خسته‌خسته بودیم. وقتی به هتل رسیدیم دیگر توانی نداشتیم و خوابیدیم.

  زهرا قنبری از این پیروزی و از این صعود سهم خودش را بیشتر از بقیه می‌داند؟
نه اصلا. فرقی نمی‌کرد که من گل بزنم یا یک بازیکن دیگر. برای ما مهم این بود که بتوانیم بازی را ببریم و صعود کنیم. من هم مثل بقیه خودم را در اختیار تیم می‌دانم. اتفاق قشنگ برای همه ما افتاد نه فقط برای من یک نفر. ما کنار هم تلاش کردیم و با هم توانستیم به موفقیت برسیم.
  3بازی در لیگ قهرمانان انجام دادید، یک شکست، یک تساوی و یک برد داشتید. سخت‌ترین بازی، بازی آخر بود و آن را بردید، درحالی‌که پیش‌بینی می‌شد بازی دوم را ببرید.
ما در بازی اول خیلی سردرگم بودیم. آن بازی‌ای که باید انجام می‌دادیم، انجام ندادیم. البته با اینکه نتیجه نگرفتیم ولی بد هم بازی نکردیم. بله باید بازی با فیلیپین را می‌بردیم و حتی می‌توانستیم به یک پیروزی راحت هم برسیم ولی خیلی استرس داشتیم. شرایط هم خیلی سخت بود. بازی در تایلند برگزار می‌شد و هوا خیلی گرم و شرجی بود و در کل این 3بازی شرایط آب‌وهوایی خیلی ما را اذیت کرد. در بازی با تایلند تازه خودمان را پیدا کردیم. کادر فنی هم خیلی خوب بازی‌های قبلی این تیم را آنالیز کرده بود. ما هم کمترین اشتباه را داشتیم، از موقعیت‌هایمان به بهترین شکل استفاده کردیم و به پیروزی رسیدیم.

  تفاوت‌ بازیکنان خاتون با بقیه تیم‌ها در چه بود؟
از نظر فنی خیلی با آنها فاصله نداشتیم. مسئله ما تفاوت بدنی‌مان بود. آنها فوتبال را از پایه در آکادمی‌ها یاد می‌گیرند و قوی کار می‌کنند اما ما با کمترین امکانات فوتبالیست می‌شویم. ما چند سال است که تیم نونهالان و نوجوانان داریم ولی آنها خیلی سال است که از پایه کار می‌کنند. ما با امکاناتی که نداریم، اتفاقات خوبی رقم می‌زنیم و ثابت می‌کنیم که حرفی برای گفتن داریم و می‌توانیم پرچم را بالا نگه داریم. این حرف را به‌خاطر اینکه تیم ما صعود کرده، نمی‌زنم ولی واقعا زنان ما خوب هستند. همیشه با کمترین امکانات بهترین نتیجه را می‌گیرند و این نشان می‌دهد که ما استعداد و پتانسیل خوبی داریم.

  این تفاوت‌ها کجا بیشتر آزاردهنده بود؟
هر 3روز یک‌بار یک بازی انجام دادیم. ما عادت نداشتیم که در این سطح با این فاصله بازی کنیم. تیم آنها حرفه‌ای و کامل بود. بلد بودند که چطور در زمان کم ریکاوری خوبی داشته باشند. همه نفراتی هم که باید کنار یک‌تیم باشند، آنها داشتند. حتی لباس پوشیدن‌شان هم با ما متفاوت است، سبک‌شان اروپایی است.

  فوتبال زنان در این سال‌ها خیلی پیشرفت کرده ولی هنوز هستند کسانی که می‌گویند این فوتبال خیلی برایشان جذاب نیست. نظرشان را قبول داری؛ فوتبال زنان جذاب نیست؟
اگر پیگیر بازی‌های ما زنان باشند و مسابقات ما را تماشا کنند، حتما نظرشان عوض می‌شود.

  مسابقات مرحله بعد فروردین است. در این مدت لیگ هم هست. قهرمانی این فصل که فدای مسابقات آسیایی نمی‌شود؟
نه. خوشحالی ما دیگر تمام‌شده و از همین حالا باید برای بازی‌های لیگ تمرکز کنیم. هدف اصلی ما این است که مدافع عنوان قهرمانی‌مان باشیم. لیگ امسال حتما جذاب می‌شود. خیلی از تیم‌ها خوب بسته‌ شده‌اند و ما خودمان را آماده مسابقات سخت می‌کنیم و از همین مسیر لیگ  برای مرحله بعد آماده می‌شویم.

  رقابت در جمع 8تیم برتر آسیا خیلی سخت است؟
سخت است ولی ما فرصت خوبی داریم که برای آن مسابقات آماده شویم. دوست دارم از آن مرحله هم بالاتر برویم. همه تلاش ما این است که بهترین عملکردمان را داشته باشيم.
 
  غیر از صعود به جمع 8تیم برتر آسیا، این مسابقات چه دستاورد دیگری برای خاتون و بازیکنانش داشت؟
باور. این مهم‌ترین چیزی بود که ما به‌دست آوردیم. ما باور کردیم که هر چیزی بخواهیم و برایش تلاش کنیم، می‌توانیم به آن برسیم. ما همه، خودمان را باور کردیم و این رمز صعود ما بود.


صعود نتیجه ثبات بود
ما چند سال است که با هم هستیم و فکر می‌کنم مهم‌ترین دلیلی که ما را به موفقیت رساند، همین با هم بودن است. ما یک تیم هستیم که با هم پیش می‌رویم. قطعا در این مدت نفراتی از ما جدا و بازیکنانی هم اضافه شده‌اند اما کل تیم تقریبا ثابت بوده. این پیروزی فقط برای تیمی که داخل زمین بازی کرد، نیست. همه کسانی که کنار ما بودند، خواسته‌شان با ما یکی بود و همه از ما حمایت کردند. ما ثابت کردیم که استعداد داریم و فقط برنامه و حمایت می‌خواهیم تا پیشرفت کنیم. این صعود نتیجه کار یک گروه و یک تیم است؛ گروهی که تفکرات حرفه‌ای داشت و مسئولانه از تیم حمایت کرد.