مقابل پیشخوان شیک و شکیل خرید و فروش سیم‌کارت‌های دائمی دفتر نمایندگی یکی از اپراتورهای قدیمی تلفن همراه می‌ایستد و صدای خش‌دارش را از لابه‌لای تارهای صوتی دوداندود و خشکیده‌اش بیرون می‌دهد: «پس شماره‌ام را برای قیمت‌گذاری یادداشت کنید....0912145». مرد میانسال با دقت و مکث‌های طولانی، شماره سیم‌کارتش را که ازجمله نخستین سیم‌کارت‌های عرضه‌شده در ایران است، برای ثبت در فایل فروش برمی‌شمارد؛ «صفر، نهصد و دوازه، صد و بیست و سه...»؛ انگار تازه متوجه خوش‌ترکیبی اعداد آن شده. خاطرش پرت می‌شود به اواسط دهه70 که کار و کاسبی روبه‌راهی داشت و برای اینکه خودی به اقوام و دوستان نشان‌دهد با مبلغ تقریبی 900هزار تومان همین سیم‌کارت را خرید. آن روز تصورش را نمی‌کرد این اسباب لوکس که می‌خرد سال‌ها بعد، معادل پس‌اندازی ضرب و ضریب‌گرفته به وقت کسادی و ورشکستی از سنگینی بار قرض و بدهی‌‌هایش بکاهد: «قبل از قیمت‌گذاری کارشناس، خودتون یه مظنه از قیمت سیم‌کارتم می‌دید؟! می‌خوام بدونم چقدر دستمو می‌گیره.» متصدی پیشخوان هم که به شنیدن این قِسم زیرزبان‌کشی‌ها عادت دارد، به گفتن یک جمله کوتاه بسنده می‌کند: «با ویژگی‌هایی که خط شما داره، کفِش 100میلیون تومنه.» در همین لحظه، مرد میانسال خود را میان تلنباری از اسکناس‌های نو تصور می‌کند.
مظنه سیم‌کارت‌های دهه هفتادی تا میلیاردها تومان
در همینه زمینه :
تماشای گزارش
گزارش
تماشای گزارش
