گودی که صاف شد
خوزستانیها
رواج عصارهگیری و ایجاد شغل عصاری
***
عصاری و عصارهگیری را عربهای خوزستانی با سکونتشان در تهران توسعه و رواج دادند. طایفهای از عربهای خوزستان در سال 1217به پایتخت آمدند و در حوالی خیابان شوش و محله هرندی ساکن شدند. بعدها بهدلیل گودی زمین در این محدوده و اصالت مهاجرانش، این بخش از تهران به گودعربها شهرت پیدا کرد. این را هم بدانید که بزرگ این طایفه عرب تمام زمینهای این منطقه را خرید و این بخش را توسعه داد.
نصرالله حدادی، تهرانپژوه، درباره حضور عربهای خوزستانی در این محدوده میگوید: «خوزستانیها علاوه بر خرید و توسعه محله، حسینیهای را با نام «حسینیه عربهای مقیم مرکز» در این گود ساختند. هیئت عزاداری ماههای محرم این حسینیه در تهران تا قبل از انقلاب معروف بود. گود عربها با محلههای دروازه غار و بازارچه صابونپزخانه همسایه بود.» به مرور زمان، اقوام لر و ترک هم به این محله آمدند و با عربهای این منطقه که تبدیل به ساکنان بومی این منطقه شده بودند همسایه شدند و ارتباط و تعامل جالبی با هم برقرار کردند.
کرمپور، سیدتبریزی(سیدتروزی) و قاسمی که همگی پسرعمو و عموزاده بودند از مهمترین و نخستین عربهایی هستند که به این محله آمدند. هنوز هم جمعیت زیادی از کرمپورها و سیدتبریزیها ساکن این محدوده هستند. کوچه یخچال(شهیدعزیزالله حسینی امروزی)، کوچه مخملباف، کوچه گمرک و کوچه حمام همافران از کوچههای این محله به شمار میروند.
حدادی در ادامه میگوید: «در سالهای نخست دهه 60با هدف برابر کردن سطح شهر، گود را همسطح دیگر نقاط شهر کردند و حسینیه گود عربها تخریب شد و حالا چند سال است که آن گود و محله عربها جایش را به بوستان داده و نامش هم بهاران است.»
اکنون لرها حسینیه مستقل دارند و عربها هم در ماه محرم در منزل قدیمی سیدعبدالخالق قاسمی هیئت برگزار میکنند.