دو روی تیم گاریدو

بهروز رسایلی

شاید امروز بتوان گفت موافقان هر دو فرضیه در حالت تعادل هستند و تعدادشان کم و بیش نزدیک به هم است؛ هم آنهایی که عقیده دارند عملکرد پرسپولیس در شروع فصل جدید با خوان کارلوس گاریدو مطلوب و قابل دفاع بوده، هم آنهایی که تصور می‌کنند اوضاع نگران‌کننده است و خیلی نمی‌توان به آینده این تیم امیدوار بود. بعد از برتری دشوار یک بر صفر مقابل چادرملو، بیایید نگاهی به منطق دو طرف بیندازیم و دو روی تیم آقای گاریدو را بررسی کنیم.

   چرا امیدوار‌کننده است؟
کادرفنی جدید طبیعتا نیاز به زمان دارد تا کاملا بر تیم مسلط شود. گاریدو هنوز در چنین بازه‌ای به سر می‌برد و طبیعتا جا برای آزمون و خطا دارد. نمی‌شود انتظار داشت او از روز اول همه دارایی‌اش را بشناسد و به این زودی بفهمد کدام بازیکن به کارش می‌آید و کدام یکی نه. در چنین مقاطعی از فصل معمولا امتیازات ارزشمند زیادی از دست می‌رود، اما این اتفاق حداقل در لیگ برای تیم گاریدو نیفتاده. این مربی توانسته با کسب 14امتیاز از 6بازی، حتی میانگین 2امتیازی را هم پشت سر بگذارد. در چنین شرایطی دربی را هم برده و در دیدار سخت خارج از خانه مقابل تراکتور هم نباخته. پرسپولیس تنها تیم بدون شکست این فصل است و همینطور تنها تیمی است که در همه مسابقات موفق به گلزنی شده. تیم گاریدو البته فراز و فرودهایی دارد و گاهی مثل 2مسابقه اخیر مقابل پاختاکور و چادرملو، نمایش این تیم چنگی به دل نمی‌زند اما اولا باید به مصدومیت بازیکنان کلیدی تیم مثل اورونوف و امید عالیشاه توجه کرد و در درجه بعدی متوجه بود که تیم در چه زمین‌های وحشتناکی به میدان می‌رود. وقتی شما روی چمن تختی بازی می‌کنید، امکان بحث فنی تا 80درصد رنگ می‌بازد. بله؛ می‌گویند شرایط این زمین برای تیم مقابل هم مشابه است اما آنها با نقشه دیگری بازی می‌کنند و عمده تمرکزشان روی بحث دفاعی است. بنابراین تا مسئله زمین حل نشود، نمی‌توان به‌طور جدی در مورد کار کیفی تیم گاریدو ابراز نظر کرد. از همه اینها که بگذریم، امتیاز دیگر مربی اسپانیایی این است که واقعا برای کارش دل می‌سوزاند و وقت می‌گذارد. او همه خانواده‌اش را به ایران آورده و معلوم است که این کار برایش جدی به‌نظر می‌رسد. تنها به شادی دیوانه‌وار او بعد از گل دقایق پایانی گولسیانی توجه کنید تا روشن‌تر شود از چه اشتیاقی حرف می‌زنیم. گاریدو صرفا برای کاسبی و پول گرفتن به ایران نیامده.

   چرا نگران‌کننده است؟
در مسابقات این فصل پرسپولیس، ثبات کیفی دیده نمی‌شود. بازی با الاهلی عربستان کجا و مسابقه با پاختاکور کجا؟ نیمه‌اول دربی کجا و این نمایش کسالت‌بار مقابل چادرملو کجا؟ رسما انگار با 2تیم متفاوت مواجهیم و بخشی از این اعوجاج و نوسان هم به کادرفنی مربوط می‌شود. گلایه زمین‌های بد سر جای خودش اما گاریدو هم از بعضی کلیشه‌هایش دست بر‌نمی‌دارد. منطقی نیست که پرسپولیس، هم در بازی خارج از خانه با الاهلی عربستان با یک مهاجم هدف بازی کند و هم دیدار خانگی با چادرملو را با همین فرمول استارت بزند؛ آیا واقعا بین اینها فرقی نیست؟ از سوی دیگر در برخوردهای انضباطی، شکل حرفه‌ای کار این است که به کادرفنی حق بدهیم اما شاید بشود داستان بازیکنی مثل عیسی آل‌کثیر را طور دیگری مدیریت کرد تا کار به خروج کامل او از لیست نکشد، ضمن اینکه مثلا روشن نیست بازیکنی مثل محمد خدابنده‌لو چرا یک بازی فیکس می‌شود و یک بازی کلا از لیست کنار می‌رود. این مسائل باعث سردرگمی هواداران شده است. دیگر بگذریم از اصرار به بازی کردن هافبکی مثل سروش رفیعی که یک فصل کامل از آخرین پاس گلش می‌گذرد. گاریدو برای اینکه حمایت هواداران را داشته باشد و کارش را پیش ببرد، باید هر چه زودتر پرسپولیس را به نوعی ثبات فنی برساند و از حجم ابهامات بکاهد.