گزارش
همه اتوبوس، مهمان من هستید!
گفت‌وگو با راننده نیکوکار اتوبوس که از نیازمندان کرایه نمی‌گیرد
پریسا نوری-روزنامه‌نگار
همین‌که از پله‌های اتوبوس بالا می‌رویم، نوشته روی برگه کاغذی که بالای شیشه چسبیده شده توجه‌مان را جلب می‌کند :«هموطن عزیزم به هر دلیلی پول همراهت نیست رایگان سوار اتوبوس من شو! من شما را تا مقصد رایگان می‌رسانم، هر چند نفر که هستید، حتی کل اتوبوس مهمان بنده هستید.» برای ما و خیلی از مسافران اتوبوس که بارها دعوا و مشاجره رانندگان و مسافران را بر سر کرایه شاهد بوده‌ایم، دیدن این نوشته انرژی‌بخش و دلگرم‌کننده است. تا مقصد منتظر می‌مانیم تا با یوسف یاری، راننده خط اتوبوسرانی میدان‌رسالت- میدان ونک درباره این کار ارزشمندش همکلام شویم.
واریز کرایه به‌حساب نیازمندان
مبلغ کرایه خط 7هزار تومان است. برخی مسافران با کارت پرداخت می‌کنند و برخی پول نقد می‌دهند. عده‌ای هم بدون پرداخت کرایه از اتوبوس پیاده می‌شوند. یکی از مسافران آهسته می‌گوید: «ببخشید پول خرد همراه ندارم، بعدا پرداخت می‌کنم. راننده این اتوبوس شخصی می‌گوید:«اشکال ندارد هر وقت دوست داشتید به این شماره کارت پرداخت کنید.» و با دستش به نوشته دیگری که جلوی اتوبوس چسبانده، اشاره می‌کند؛ کاغذی که رویش نوشته:«مسافر گرامی که قصد پرداخت کرایه از طریق تلفن همراه دارید لطفا به شماره کارت‌های زیر که از خانواده‌های بی‌بضاعت و سرپرست خانوار هستند پرداخت کنید و در این کار قشنگ سهیم باشید.» زیر متن هم چند نام و شماره کارت درج شده است.
خواستم کسی خجالت نکشد
سرش که خلوت می‌شود سراغش می‌رویم و دلیل این کارش را می‌پرسیم. ابتدا از صحبت کردن طفره می‌رود. سرش را پایین می‌اندازد و با خجالت می‌گوید: «برای دل خودم این کار را می‌کنم.» او که از 14سال قبل راننده این خط است به اصرار ما دراین‌باره بیشتر توضیح می‌دهد: «راستش از دوره شیوع ویروس کرونا که خیلی از کسب‌وکارها کساد و وضع اقتصادی مردم بد شد، من هم که با مردم زیاد در ارتباط هستم متوجه شدم برخی حتی توان پرداخت کرایه اتوبوس را ندارند. تصمیم گرفتم این کار را انجام دهم تا اگر کسی وسعش نمی‌رسد، خجالت نکشد.» یاری کاغذ جلوی اتوبوس را که اسامی چند نیازمند روی آنها نوشته شده، نشان می‌دهد و می‌گوید: «اینها را دورادور می‌شناسم و می‌دانم که نیازمند و مستحق هستند.»
روزی‌رسان خداست
شکستگی گوشش حکایت از این دارد که روزگاری کشتی‌گیر بوده. یاری می‌گوید: «در نوجوانی و جوانی کشتی کار می‌کردم و چندین مدال رنگارنگ کشوری آورده‌ام اما سال‌هاست کشتی را کنار گذاشته‌ام و فقط رانندگی می‌کنم.» وقتی از شغل و درآمد دیگرش می‌پرسیم، می‌گوید: «از دار دنیا همین یک اتوبوس را دارم که روزی 14-13ساعت با آن کار می‌کنم و تنها درآمدم از این راه است. هیچ وقت درآمدم را دقیق حساب و کتاب نکرده‌ام اما روزی حدود 40تا 50هزار تومان از درآمدم صرف این کار می شود.» کمی مکث می‌کند و ادامه می‌دهد: «خدا روزی‌رسان است. معتقدم از هر دست بدهی از همان دست می‌گیری. همین که به برکت دعای خیر و انرژی مثبت مردم حال دلم خوب است برایم کافی است.»
دستش به‌کار خیر است
علیرضا حسینی‌نژاد، راننده اتوبوس
سال‌هاست که با آقای یاری همکار هستم. جوان بسیار شریفی است. با وجود اینکه وضع مالی‌اش معمولی است اما همیشه دستش به‌کار خیر است و به دیگران کمک می‌کند. افتخار می‌کنم که با ایشان همکار هستم.
هوای مسافران را دارد
اعظم فراستی، مسافر
من سال‌هاست که مسافر این خط هستم و بارها دیده‌ام که ایشان بسیار هوای مسافران را دارد و از کسانی که به هر دلیل می‌گویند پول همراه‌شان نیست کرایه نمی‌گیرد. خدا خیرشان بدهد.
به تشویق‌ها و سرزنش‌ها کاری ندارد
عباس نظام آبادی، راننده اتوبوس
گاهی برخی از همکاران به‌خاطر این کار سر‌به سر آقای یاری می‌گذارند. برخی هم او را سرزنش می‌کنند که این چه کاری است، ولی آقایوسف به تشویق‌ها و سرزنش‌ها کاری ندارد. کاری که اعتقاد دارد درست است انجام می‌دهد.
گاهی برخی از همکاران به‌خاطر این کار سر‌به سر آقای یاری می‌گذارند. برخی هم او را سرزنش می‌کنند که این چه کاری است، ولی آقایوسف به تشویق‌ها و سرزنش‌ها کاری ندارد. کاری که اعتقاد دارد درست است انجام می‌دهد.
در همینه زمینه :
